Πύργοι Τηλεπικοινωνιών

Δικαιωματικά την πρώτη φωτογραφία την έχει ο Πύργος του ΟΤΕ στη Θεσσαλονίκη. Προς το παρόν η φωτογραφία είναι "δανεική". Όταν βρω ή (ξανα)τραβήξω δική μου, θα την αντικαταστήσω. Ωπ. βρήκα και τη δική μου (απ' το μακρινό 1980κάτι , και τελικά αποφάσισα να τις βάλω δίπλα δίπλα :)

Έχω γράψει ότι, βασικά, η Γερμανία είναι μια επίπεδη χώρα. Οι λόφοι (που μπορεί να χαρακτηρίζονται από τους ντόπιους σαν βουνά) είναι χαμηλοί και αραιοί. Ακόμα και το Μόναχο, για παράδειγμα, που είναι σε 520 μ. υψόμετρο βρίσκεται σε οροπέδιο με τα βουνά (τις Άλπεις) να βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά. Έτσι η κάθε πόλη χρειάζεται έναν πύργο τηλεπικοινωνιών. Και μαζί με τις υπόλοιπες τηλεπικοινωνίες η τηλεόραση.

Δεύτερος ο Ολυμπιακός πύργος, του Μονάχου. Τόσες φορές τη μέρα τον βλέπω. Μερικά στοιχεία γι' αυτόν ως παράδειγμα: έχει συνολικό ύψος 290 μέτρα. Στα 181 είναι εστιατόριο με περιστρεφόμενη πλατφόρμα και από πάνω μπορείς να χαζέψεις ένα γύρω (εκεί που φαίνονται τα τζάμια), αλλά έχει και μέρος από πάνω να βγεις και να δεις χωρίς τζαμαρία, κάτι που δεν είναι συνηθισμένο.

Στην Αθήνα η Πάρνηθα και ο Υμηττός καλά βολεύουν (αν και πάλι ο ΟΤΕ έχει κάποιες εγκαταστάσεις σε ψηλά κτίρια). Έτσι, ο πρώτος τέτοιος πύργος που είδα ήταν στην Θεσσαλονίκη, πολλά χρόνια πριν.

 

Τρίτος ο του Μάνχαϊμ. Τρεις μέρες τη βδομάδα επί δυο φορές τη μέρα.

Και πολλές φορές ο πύργος αυτός λέγεται «πύργος τηλεόρασης». Και όλοι ξέρουμε πόσο σημαντικός είναι ο έλεγχος των τηλεπικοινωνιών και της τηλεόρασης. Ας θυμηθούμε τα πρόσφατα, σχετικά, γεγονότα που έγιναν στην Αθήνα με την είσοδο αδιόριστων στην ΕΡΤ που ζητούσαν να μιλήσουν από τηλεοράσεως για να ακουστεί η άποψή τους σε εκπομπή με την υπουργό παιδείας. Ή ότι κατά τη διάρκεια πραξικοπημάτων ή άλλων αλλαγών ήταν σημαντικό το να ελεγχθεί το σχετικό κέντρο.

Πύργους τηλεπικοινωνιών έχουν και σε άλλες χώρες. Για τον δικό τους πύργο στο Βίλνιους και για την ιστορία του (στη βάση του εκεί πύργου έγιναν μάχες με νεκρούς) έχει γράψει ο συνάδελφος Δημήτρης στα δικά του γράμματα, αυτά από τη Λιθουανία, (απ' όπου και η φωτογραφία). Και ο πύργος του Βερολίνου υπήρξε αντικείμενο του πόθου όλων στα γεγονότα του 1989 με την πτώση του τείχους.

Στουτγάρδη. Επειδή εδώ υπάρχουν γύρω λόφοι, υπάρχουν πάνω από ένας, αλλά αυτός είναι ο βασικός. Είναι, λέει, ο πρώτος πύργος που στήθηκε στον κόσμο.

Οι πύργοι υψώνονται αρκετά πάνω από το έδαφος για αν ανταποκριθούν στο ρόλο τους. Συνήθως 200 – 300 μέτρα. Είναι συνήθως επισκέψιμοι. Με ένα σχετικό αντίτιμο (4,5 € στο Μόναχο, 4 στο Μάνχαϊμ, 10,5 € στο Βερολίνο, δεν ξέρω πόσο αλλού) μπορείς να ανέβεις μέχρι κάποιο σημείο (όχι στην κορυφή) απ’ όπου μπορείς να θαυμάσεις την πόλη από ψηλά (αντίστοιχη θέα προσφέρουν και κάποια καμπαναριά). Συνήθως υπάρχει και ένα εστιατόριο ή καφέ – μπιστρό όπου μπορείς να καθίσεις και να δεις όλη την πόλη κάτω απ’ τα πόδια σου καθώς το πάτωμα γυρίζει με μικρή ταχύτητα και σου προσφέρει καταπληκτική θέα, ειδικά αν η μέρα είναι καλή με μεγάλη δηλ. ορατότητα.

Βερολίνο

Φραγκφούρτη. Μόνο που επειδή υπάρχουν και πολλοί "πύργοι" είναι εφοδιασμένοι κι αυτοί με κεραίες.

Αμβούργο

 

Νυρεμβέργη

 

Λούντβιχσχάφεν. Μάλλον μικρός

 

Του Μονάχου και πάλι. Και πώς μειώνονται τα μέτρα και με ποια ταχύτητα καθώς κατεβαίνεις με το ασανσέρ.

Και ακόμα ένας στο Μόναχο, μικρότερος.

Και μια φωτογραφία από έναν πίνακα με διάφορους πύργους, βαλμένους κατά (συνολικό) ύψος, από το ισόγειο του της Στουτγάρδης.