Είναι απίθανη η «οικονομία» που κάνουν οι Γερμανοί στο (δημόσιο) ηλεκτρικό φωτισμό. Οι δρόμοι είναι φωτισμένοι με το μόλις απαραίτητο φως για να μην σκοντάφτεις και πέφτεις. Κι αν έχει καμιά βιτρίνα αναμμένα τα φώτα κάτι γίνεται. Αν όχι (πράγμα σύνηθες) το πράγμα δυσκολεύει. Πάντως, δεν είναι όπως είχα συναντήσει στη Βουλγαρία με φωτοκύτταρο ν' ανάβουν μόνο όταν πλησιάζει κάποιος :)
Οι αυτοκινητόδρομοι δεν είναι καθόλου φωτισμένοι. Ούτε και στους κόμβους. Μ’ αποτέλεσμα να χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν θέλεις να βγεις σε κάποια έξοδο (ειδικά αν είναι δυο τρεις μαζί) γιατί πολύ εύκολα μπορείς να ξαναβρεθείς στον αυτοκινητόδρομο με αποτέλεσμα να χρειάζεσαι πολλά επί πλέον χιλιόμετρα για να επιστρέψεις στο σημείο που ήθελες.
Για να γίνει πιο κατανοητό το πώς ξοδεύουν ρεύμα μόνο για ό,τι κρίνουν απαραίτητο, στους σταθμούς των ΜΜΜ έχει ηλεκτρική/ ηλεκτρονική πινακίδα με το ποιο μέσο θα φύγει σε πόση ώρα αλλά δεν συνηθίζεται να υπάρχει φωτισμένη πινακίδα με το όνομα του σταθμού (εκτός ίσως από μία σε κεντρικούς σταθμούς). Και εννοείται πως τα φανάρια στου δρόμους δουλεύουν μόνο τις ώρες που υπάρχει κίνηση (ενώ κάποια έχουν αντικατασταθεί από ζωγραφισμένη πινακίδα!). Όχι όπως στην περιοχή που μένω στην Ελλάδα που κάποια φανάρια που δεν χρειάζονται ποτέ (όποτε είναι χαλασμένα είναι η χαρά όλων μας) δουλεύουν σε 24ωρη βάση.
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 9 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου