Fasching, το Καρναβάλι των Γερμανών

Το καρναβάλι είναι ένα έθιμο που γιορτάζεται παντού. Στη Γερμανία δεν θα γιορτάζεται; Ήδη την περασμένη βδομάδα είχα δει ανακοίνωση στο Μόναχο ότι τα μέσα μεταφοράς θα λειτουργούσαν και κατά τη διάρκεια της νύχτας (και ποιες ώρες) από την Πέμπτη μέχρι σήμερα. Έμαθα πως θα είχε και παρελάσεις, χορούς κλπ στο κέντρο, αλλά δεν πέτυχα να βρεθώ σε κάτι τέτοιο. Εν τω μεταξύ, αυτή τη βδομάδα στη Βαυαρία έχουν διακοπές. Επειδή εμείς στη Βάδη δεν έχουμε (είναι δεύτερη χρονιά, που με απόφαση του ΥΠΕΠΘ, τα ελληνικά λύκεια στη Βάδη - Βυρτεμβέργη δεν έχουν αυτές τις διακοπές και οι μαθητές αντιδρούν με καταλήψεις των σχολείων, κάθε χρόνο) είπαμε με τη Μαρία να μείνουμε στο Μάνχαϊμ αυτές τις μέρες. Από χθες λοιπόν είμαστε σε ένα ξενοδοχείο κοντά στο σχολείο του Μάνχαϊμ.
Μου είχαν πει οι μαθητές, να μην έχω εμπιστοσύνη στις ώρες δρομολογίων των τραμ αυτές τις μέρες λόγω του καρναβαλιού, του φάσινγκ (fasching) όπως λέγεται στα Γερμανικά. (Για γενικότερα θέματα της συγκοινωνίας εδώ καθώς και για το πώς είδα το Μάνχαϊμ θα τα πω σε επόμενα ποστ - να βρω καιρό πρώτα, τώρα τα ζω και δεν προλαβαίνω και να τα γράφω!!!).
Σήμερα, λοιπόν, κάναμε τη βόλτα μας στην πόλη. Περάσαμε και απ΄' το γειτονικό Λούντβιγκσχάφεν που ήταν όλα τα μαγαζιά κλειστά! Μάλλον λόγο του φάσινγκ στο Μάνχαϊμ κι έτσι είπαμε να περάσουμε κι από κει που γινόταν το πανηγύρι, γιατί θα ήταν κρίμα να έχει αναστατωθεί η καθημερινή ζωή της πόλης κι εμείς που βρισκόμαστε εδώ να μην δούμε το τι και το γιατί. Ας, πούμε, από το μεσημέρι και μετά, είχαν αλλάξει τα δρομολόγια του τραμ και σε χρόνο και κάποια και στη διαδρομή που ακολουθούσαν αφού όλα γίνονταν σ' ένα πεζόδρομο απ΄' όπου περνάνε αρκετές γραμμές. Το καρναβάλι δεν είχε παρέλαση ή αυτή είχε ήδη τελειώσει (θα ρωτήσω και θα το βάλω σε σχόλιο). Πάντως ο δρόμος είχε "στρωθεί" με μαγαζάκια διάφορα που πουλούσαν ποτά, φαγητό, ποτά, γλυκά και ποτά. (η επανάλειψη των ποτών είναι γιατί αυτά ήταν κυρίαρχα). Το κάθε μαγαζάκι ή κάθε δεύτερο είχε τη μουσική που προτιμούσε (μάλλον δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο είδος που να ακούγεται αυτές τις μέρες) και ο κόσμος ψώνιζε και στεκόταν ν' ακούσει ή να χορέψει μπροστά, στο δρόμο. Προφανώς σ' αυτό συμμετείχαν και τα υπάρχοντα μαγαζιά. Είχε στηθεί κι ένα λούνα παρκ. Οι περισσότεροι ήταν μασκαρεμένοι, άλλος περισσότερο, με στολή, κι άλλος λιγότερο, με ένα καπέλο ή μια περούκα μόνο. Υπήρχαν μασκαράδες κάθε ηλικίας (όχι, δεν είχε παιδάκια την ώρα που πέρασα εγώ - λίγο μετά τις 7).