Οι Μπίρες και οι Μπιραρίες

Γερμανία χωρίς μπίρες είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο. Και υπάρχουν μάρκες (ετικέτες) ων ουκ εστίν αριθμός. Υπάρχουν ζυθοποιίες κάθε μεγέθους και συνήθως η κάθε πόλη έχει τη δική της (ή μάλλον τις δικές της). Επίσης για όσους έχουν συνηθίσει να κάθονται και να παραγγέλνουν «πιάσε μια πράσινη» θα τους απογοητεύσω.
Εδώ πρώτα βλέπεις απ’ έξω ποια μάρκα μπίρας σερβίρει η μπιραρία και μετά μπαίνεις. Άπαξ και μπεις η μόνη επιλογή είναι αν θα είναι ξανθιά ή μαύρη (που τη λένε διαφορετικά – Dunkel – σε «μας» στο νότο απ’ ότι στη βόρεια Γερμανία – Altes) ή με μαγιά Weisbier. Σπάνια να υπάρχουν δυο διαφορετικές μάρκες κι αυτό συνήθως γίνεται όταν η κύρια μάρκα δεν καλύπτει όλες τις παραλλαγές ή αν ο μαγαζάτορας περιφρονήσει το πριμ που υπάρχει από τη σύνδεση του μαγαζιού του με ένα όνομα. Υπάρχουν και πιο σταθερές αξίες, παγγερμανικές, αλλά σε εστιατόρια και όχι σε μπιραρίες ή σε φαγάδικα του δρόμου (ακόμα και σε Ελληνικά ή Τούρκικα ντονεράδικα).

 

Η παλιότερη μπιραρία του Μονάχου, αλλά και κλασική στο εσωτερικό της με τη μπάντα της και την ατμόσφαιρα εποχής 

 

Υπάρχουν βέβαια και οι μπιραρίες με την μπίρα που φτιάχνεται επί τόπου. Ωραία ιδέα το 5λιτρο βαρελάκι, αν και εμείς ήμασταν αρκετοί για να το καταφέρουμε.

 

Αφγανικό το εστιατόριο αλλά συγκεκριμένη η μπίρα που σερβίρει

  

Και ένα από τα (σπάνια) ανεξάρτητα!