Λονδίνο - Ανάπηροι

Στο Μόναχο έχω συνηθίσει να βλέπω ανάπηρους κάθε είδους να κυκλοφορούν στους δρόμους ή με τα μέσα μεταφοράς. Τυφλοί ή με κινητικά προβλήματα κάθε είδους, από απλές περιπτώσεις που κινούνται με πατερίτσες μέχρι πολύ βαριές που με το ζόρι κουνάνε ένα χέρι και μετακινούνται με ηλεκτρικά καροτσάκια. Στην Αθήνα μπορεί να μην βλέπεις τίποτα απ' αυτά (ούτε καν παιδικά καροτσάκια στους δρόμους) αλλά τότε με τους ολυμπιακούς του 2004 πολλά πεζοδρόμια έσπασαν στις άκρες για να περνάνε καρότσια. Αν βγεις όμως προς τα έξω, δεν υπάρχουν πεζοδρόμια άρα δεν υπάρχει ανάγκη και για δημιουργία διευκολύνσεων!

Νεοναζί

Έγραφα τις προάλλες για το "γερμανικό άγος". Το βάρος που νιώθουν οι Γερμανοί από το γεγονός της εκλογής στην εξουσία του Χίτλερ και του ναζιστικού κόμματος. Αυτό όπως έγραψα εκφράζεται κυρίως από την ηγεσία. Γιατί υπάρχουν και σήμερα ομάδες νοσταλγών του Χίτλερ. Οι νεοναζί υπάρχουν παντού. Ως γνωστόν και στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται από ψιλοαδιαφορία απ' τους υπεύθυνους (για να μην πω πως κάπου τις θέσεις τους τις σιγοντάρουν, έστω και διακριτικά) αν και, για την τιμή των όπλων κάνουμε και καμιά εκδήλωση εις μνήμην και λέγονται λόγια παχιά. Στη Γερμανία προσπαθούν, όσο μπορούν, να τους περιορίζουν.

Ημέρα της Γυναίκας

8 Μάρτη σήμερα και συνηθίζεται να γιορτάζεται στις προηγμένες (ή όπως αλλιώς θέλετε να τις πείτε) χώρες η ημέρα της γυναίκας. Τώρα γιατί πρέπει μια μέρα να είναι αφιερωμένη ειδικά στη γυναίκα είναι μεγάλη ιστορία. Το κακό είναι πως δεν γιορτάζεται εκεί που περισσότερο χρειάζεται, εκεί που τα δικαιώματα των γυναικών πραγματικά είναι περίπου ανύπαρκτα. Όμως, δεν θέλω να θεωρητικολογήσω για τις ημέρες - αφιερώματα που υπάρχουν (και συνήθως γίνονται για να ησυχάζουμε πως κάναμε το καθήκον μας αφού αφιερώσαμε μια ειδική μέρα - το τι γίνεται στην πράξη ποσώς ενδιαφέρει). Η αφορμή που ξεκίνησα αυτό το σημείωμα είναι πως σήμερα, πηγαίνοντας το πρωί στο σχολείο, στο Άουγκσμπουργκ, είδα κάτι που είχα πολύ καιρό να το δω. Ένα τραπεζάκι στημένο στον πεζόδρομο από το Die Linke (Ντι Λίνκε πάει να πει Η Αριστερά, είναι το αριστερό κόμμα της Γερμανίας) και μια ομάδα (τρεις άντρες - μία γυναίκα) μοίραζαν στις διερχόμενες κυρίες από ένα άλικο γαρύφαλλο (μαζί με ένα σχετικό φυλλάδιο).

Βγήκαμε απ' το Τούνελ

Επιτέλους. Σημάδια ανάκαμψης. Η ελληνική οικονομία άρχισε να βελτιώνεται. Άρχισαν να δίνονται αυξήσεις. Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες «Αυξάνονται οι αποδοχές των έμμισθων δικηγόρων του Δημοσίου»! Με απόφαση των συναρμοδίων υπουργών που υπογράφτηκε στις 28 Φλεβάρη χορηγούνται αυξήσεις της τάξης 10 - 15%  αναδρομικά απ' τον Νοέμβρη. Και καλά, από μένα γιατί ανακοίνωσαν πως θα κόψουν ένα 15% από το (κομμένο ήδη επανειλημμένα με διάφορους τρόπους) επιμίσθιο τις επόμενες μέρες; Και γιατί από το Νοέμβριο μου κόψαν το μισθό (αυτόν που έπαιρνα στην Ελλάδα) κατά περίπου 10 - 15%;

Άνοιξη και στο Μόναχο

Έγραφα προχτές για τη λιακάδα στην Αθήνα, άσχετα αν όταν το δημοσίευσα ο καιρός είχε αλλάξει, είχε χιονίσει κι είχε αρχίσει πάλι η βελτίωση κι όλ' αυτά πριν περάσει μια βδομάδα. Σήμερα, βάζω αντίστοιχες μέρες από το Μόναχο, μη πει κανείς πως είμαστε μόνιμα γκρινιάρηδες. Βέβαια, για να τηρούνται οι ισορροπίες, τώρα που δημοσιεύεται αυτή η ανάρτηση, η θερμοκρασία κατέβηκε, χιόνι έπεσε (έστω κι αν δεν το έστρωσε) και τώρα το θερμόμετρο έχει αρχίσει να σκαρφαλώνει και πάλι. Αλλά αυτά είναι τα χαρακτηριστικά της άνοιξης.

Λονδίνο - Κυκλοφορία

Οι Εγγλέζοι έχουν τη φήμη πως είναι παράξενοι και θέλουν να ξεχωρίζουν. Μια απ' τις πολλές διαφορές που έχουν με τον υπόλοιπο κόσμο είναι και η πλευρά κυκλοφορίας. Είναι γνωστό και λέγεται σε όλες τις οδηγίες πως η οδήγηση σε ολόκληρη τη Βρετανία (και στις περισσότερες απ' τις πρώην αποικίες της) είναι αριστερά. Αυτό είναι αλήθεια για τα αυτοκίνητα, αλλά τι γίνεται με τους πεζούς; Ισχύει και γι' αυτούς το ίδιο; Η φωτογραφία από πάνω ίσως έπειθε κάποιον πως έτσι είναι, αλλά είναι μόνο μία από πολλές που έχω τραβήξει και δείχνουν πως κανόνας δεν υπάρχει. Πότε δεξιά πότε αριστερά ανάλογα πώς τους ήρθε, χωρίς κάποια συνέπεια, ακόμα και σε παρόμοιες καταστάσεις (π.χ. στις σκάλες ή τους διαδρόμους του μετρό - απ' όπου και η παραπάνω φωτογραφία)!

Σε απεργιακές κινητοποιήσεις προχωρούν οι δημόσιοι υπάλληλοι στη Γερμανία

***Προσοχή Απεργία***

δεν κυκλοφορεί κανένας συρμός του μετρό και του τραμ

γράφει ο πίνακας ανακοινώσεων σε έναν σταθμό της Φρανκφούρτης στη φωτογραφία. Απεργίες δεν γίνονται μόνο στην Ελλάδα. Οι Γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι απεργούν διεκδικώντας αυξήσεις 6,5%. Προς τα εδώ (στη Βαυαρία) οι απεργία αρχίζει τις επόμενες μέρες!
(πληροφορίες και στα Γερμανικά)

Λονδίνο - Μετρό

Το μετρό του Λονδίνου που είναι το πρώτο μετρό που φτιάχτηκε, θεωρείται (και πρέπει να είναι δηλαδή) το μεγαλύτερο μετρό της Ευρώπης (ίσως και του κόσμου). Ε, ναι, παρόλο που οι Εγγλέζοι διαχωρίζουν το νησί τους απ' την υπόλοιπη Ευρώπη δεν παύουν ν' ανήκουν σ' αυτήν. Αν διακρίνεται μια κακία στα γραφόμενά μου δεν είναι τυχαίο. Γιατί το μετρό μπορεί να καλύπτει μεγάλο μήκος δικτύου (πάνω από 400 χλμ) αλλά εγώ ως επιβάτης αντιμετώπισα διάφορα προβλήματα.

Σαλπάρουμε

Ένα καινούριο ιστολόγιο (κοινώς μπλογκ) άνοιξε τα ιστία του (τα πανιά του ντε) στον ιστοχώρο. Είναι το μπλογκ της Μαρίας. Μετά από προτροπή της Ειρήνης αποφάσισε να παρουσιάσει τα έργα που έχει φτιάξει μέχρι σήμερα.

Ανάσα Ελλάδας

Η εικόνα που έχω στην αρχή αυτής της δημοσίευσης θα μπορούσε να παραπλανήσει κάποιον και να νομίσει πως είναι από κάποια λίμνη της περιοχής. Όμως όχι. Όπως λέει και ο τίτλος αλλά απ' ό,τι φαίνεται κι απ' το (ιπτάμενο) δελφίνι στο βάθος, είναι από μια βαθιά ανάσα που πήραμε την περασμένη βδομάδα στην (και από την) Ελλάδα. Τις μέρες των διακοπών ο καιρός δεν ήταν ιδιαίτερα καλός. Μας έκανε μια καλή υποδοχή για να μας δείξει τη διαφορά από τη Γερμανία των αρνητικών θερμοκρασιών, αλλά από κει και πέρα συννεφιές, βροχές, κρύο, δεν μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Χώρια τα τρεξίματα αφού μέσα στη μια βδομάδα που ήμασταν εκεί έπρεπε να γίνουν κάμποσες δουλειές.

Λονδίνο - Μαθητές

Δυο πράγματα μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση στο Λονδίνο. Το πρώτο ήταν οι στολές τους. Όπου συνάντησα μαθητές (και συνάντησα αρκετές φορές) το ξεχώριζα πως είναι ομάδα μαθητών από το γεγονός πως φορούσαν ομοιόμορφες σχολές. Είτε βρίσκονταν στην αυλή του σχολείου τους (που σημαίνει πως στο σχολείο καθημερινά πάνε με στολή) είτε ήταν έξω απ' αυτό.

Παροχές ΕΕ

Άλλο ένα θέμα που προέκυψε κατά την επίσκεψή μου στο χωριό την περίοδο των Χριστουγέννων. Μεταξύ άλλων που έμαθα ήταν πως μοίρασαν και φέτος τρόφιμα στο χωριό: Στα πλαίσια της ενίσχυσης των χαμηλότερων εισοδημάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση μοιράζονται τα τελευταία χρόνια κάποια τρόφιμα. Αυτά είναι κυρίως ζυμαρικά και ρύζι, συσκευασμένα ειδικά γι' αυτό το πρόγραμμα. Και ποιοι έχουν κατά τεκμήριο τα χαμηλότερα εισοδήματα; Οι αγρότες κι ειδικά οι συνταξιούχοι αλλά και οι πολύτεκνοι. Έτσι κάθε χρόνο (ήταν δεύτερη χρονιά το 2011) κάνουν τα χαρτιά τους (ναι, δεν παίρνουν όλοι οι αγρότες, υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, λεπτομέρειες δεν ξέρω) και λίγο πριν τα Χριστούγεννα έγιναν οι διανομές.

Γερμανικά Πιάτα

Τι σημαίνει γερμανικά πιάτα; Έχει διάφορες σημασίες αλλά κατά ένα εσωτερικό - ενδοοικογενειακό ανέκδοτο: Πιάτα χτυπημένα.
Εξηγούμαι: Γερμανικά πιάτα θα μπορούσε να σημαίνει πιάτα φτιαγμένα στη Γερμανία, κάτι που είναι άμεση και αυτονόητη εξήγηση. Μια άλλη σημασία θα μπορούσε να παραπέμπει σε μερίδες. Και καθώς οι μερίδες στα γερμανικά μαγαζιά (ή μάλλον στα μαγαζιά που λειτουργούν στη Γερμανία, είτε είναι γερμανικά είτε π.χ. ελληνικά) είναι ικανού μεγέθους, δεν υπάρχει περίπτωση να μη χορτάσεις με μια μερίδα, γερμανικά πιάτα σημαίνει μερίδες μεγάλες και χορταστικές.

Λονδίνο - Βρετανικό Μουσείο

Το Βρετανικό Μουσείο είναι ένα τεράστιο κτίριο στο κέντρο του Λονδίνου που για να το δεις ολόκληρο θέλεις μέρες και μέρες. Με μεγάλη προσέλευση κόσμου, δεν χρεώνει εισιτήριο (σε αντίθεση με τα ιδιωτικά που λέγαμε). Υπάρχουν μόνο πινακίδες αν θέλεις να στηρίξεις το μουσείο δώσε όσα νομίζεις, συνιστώμενο ποσό οι πέντε λίρες. Όχι. Εδώ δεν έδωσα. Ήταν η δική μου διαμαρτυρία για τα Ελγίνεια, αν και δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτά. Όλα τα μουσεία της Ευρώπης είναι γεμάτα με ελληνικά αρχαία. Δεν το είχα πάρει χαμπάρι. Είχα δει το μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο, είχα ακούσει για το Λούβρο στο Παρίσι, αλλά πρόσφατα διαπίστωσα ότι ακόμα και στο Μόναχο υπάρχει μουσείο με αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά γλυπτά. Μόνο που το λένε "Γλυπτοθήκη". Ακριβώς απέναντι είναι η "Συλλογή Αρχαίων Αντικειμένων". Κι αυτά ελληνικά και ρωμαϊκά. Αλλά ας πάμε παρακάτω.

Γερμανικό Καρναβάλι

Όποιος νομίζει πως η παρέλαση του καρναβαλιού είναι ελληνική εφεύρεση (εντάξει, υπάρχει και το Ρίο που όμως την επίσημη την έχει περιορίσει στο Σαμποδρόμιο!) μπορείτε να πάρει μια γεύση από την αντίστοιχη στο Ντίσελντορφ. Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους ακόμα και σε όσους δεν ξέρουν Γερμανικά! Η Μερκοζύ ένα από τα σατιρικά άρματα.

Καθαροδευτεριάτικα

Καθαρή Δευτέρα στη Γερμανία σήμερα. Έτσι το σημερινό σημείωμα είναι απλά και μόνο για μια καλημέρα, για να θυμίσω πως την υπόλοιπη εβδομάδα δεν θα έχει δημοσιεύματα. Δηλ. η Καθαρή Δευτέρα αφενός μεν έχει μια μικρή διαφορά με την της Ελλάδας, είναι εργάσιμη στη Γερμανία για τον περισσότερο κόσμο (αλλά θα μου πείτε και πόσοι την έχουν αργία στην Ελλάδα; Εκτός δημοσίου μοιρασμένα τα πράγματα). Αφετέρου δεν συμπίπτει με της Ελλάδας. Πέρυσι και πρόπερσι ήταν μαζί, αλλά αυτό δεν είναι το σύνηθες. Το σύνηθες είναι να έχουν διαφορά: ή μια βδομάδα (όπως φέτος) ή και ένα μήνα (όπως του χρόνου). Αιτία το γεγονός πως το Ορθόδοξο Πάσχα γιορτάζεται με το παλιό ημερολόγιο. Κι οι υπολογισμοί δεν γίνονται με τις ώρες της μέρας ή αν το φεγγάρι στον ουρανό είναι πανσέληνος ή όχι, αλλά το τι λένε τα χαρτιά, που φτιάχτηκαν κάποτε (τον 5ον π.Χ. και τον 4ο μ.Χ. αιώνα) και λογικό είναι να μην είχαν ακρίβεια στις μετρήσεις. Αλλά ας μην επεκταθώ σ' αυτά.

Λήξη ανταλλαγής Ευρώ

Η έλευση του ευρώ πριν περίπου δέκα χρόνια ακύρωσε τη χρήση των κερμάτων και των τραπεζογραμματίων (όπως είναι το επίσημο όνομα των χαρτονομισμάτων). Οι χώρες που ξεκίνησαν να έχουν το ευρώ ως επίσημο νόμισμα τότε, αλλά κι αυτές που μπήκαν σ' αυτή τη διαδικασία αργότερα έπαψαν να τα δέχονται επίσημα σε συναλλαγές. Κάποιες χώρες  έθεσαν και προθεσμία για ανταλλαγή των παλιών νομισμάτων με τα αντίστοιχα νέα, ενώ άλλες όχι. Για παράδειγμα στη Γερμανία το μάρκο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και σήμερα, υπάρχουν μαγαζιά που το δέχονται, άσχετο τι το κάνουν μετά. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει ημερομηνία που σταματάει η ανταλλαγή από την κεντρική τράπεζα της Γερμανίας - δεν ξέρω αν αυτό θα γίνει κάποια στιγμή, πάντως μάλλον οι Γερμανοί φυλάνε τα μάρκα τους στο στρώμα και αγνοείται πότε θα βρεθούν ή είναι ιδιαίτερα δεμένοι συναισθηματικά με το μάρκο και δεν θέλουν να το αποχωριστούν εύκολα.

Γαλλογερμανικός Άξονας

Νομίζω πως όλοι έχουμε ακούσει ή και έχουμε πει για τον Γαλλογερμανικό άξονα. Για τη συνεργασία δηλαδή της Γερμανίας και της Γαλλίας δηλαδή σε διάφορους τομείς. Κυρίως, τώρα τελευταία με την αγαστή συνεργασία τους για την επαναφορά της Ελλάδας στον "ίσιο δρόμο" της οικονομικής ευπρέπειας! Πώς θα γίνει αυτό; Μα με το να μας βάλουν τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι. Έτσι, απ' αυτή τη "συνεργασία" μας προέκυψε κι η Μερκοζύ! Αλλά εδώ δεν θα μιλήσουμε γι' αυτά. Για άλλο Γαλλογερμανικό άξονα. Αυτόν της συνεργασίας στις συγκοινωνίες!!!

Άστεγοι

Για του λόγου το αληθές. Δυστυχώς μου δίνει μόνο μια βδομάδα!

Επιτέλους ανέβηκε λίγο η θερμοκρασία. Χθες το θερμόμετρο άγγιξε τους 0 βαθμούς. Κι αν σε κάποιους αυτό φαίνεται οξύμωρο, για μας εδώ που είμαστε επί δυο βδομάδες σε εμπλοκή σε θερμοκρασίες -15 με -8 το πολύ (είχαμε και χαμηλότερες μέχρι -22!), θερμοκρασίες απαγορευτικές για κυκλοφορία, το μηδέν μας φαίνεται μια χαρά. Βέβαια, η αίσθηση, το φίλινγκ, είναι πολύ χαμηλότερο, στους -6 ας πούμε. Αλλά με το - 15 πόσο νομίζεται πως νιώθαμε; Κάπου -20 και βγάλε. Οπότε; Και τι γίνεται όταν είσαι άστεγος με τέτοιες θερμοκρασίες; Και δεν θέλω ερωτήσεις του στιλ αν υπάρχουν άστεγοι στη Γερμανία και δη στο πλούσιο Μόναχο. Προφανώς και υπάρχουν. Υπολογίζονται στις 22.000 για τη Γερμανία απ' τους οποίους 300 με 400 άτομα στο Μόναχο. Μπορεί εγώ να μην τους έχω πετύχει, αλλά αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι εγώ δεν κυκλοφορώ σε ώρες που μπορείς να δεις αν ο άλλος είναι άστεγος ή όχι. Ενδείξεις υπάρχουν όμως, όταν βλέπεις κάποιον να έχει τα έχια του στο παγκάκι.

Βιβλία και Οικονομία

Άλλο ένα καθαρά ελληνικό θέμα. Πολλά τέτοια έπεσαν μαζεμένα τον τελευταίο καιρό. Θα μπορούσε να θεωρηθεί πως αυτό έχει να κάνει με έλλειψη θεμάτων απ' τη Γερμανία. Αλλ' αυτό είναι η μισή αλήθεια. Γιατί έχω κάμποσα Λονδρέζικα στα σκαριά και μάλιστα διαπιστώνω πως όσο απομακρύνομαι από την εποχή που έγινε το ταξίδι, τόσο δυσκολεύομαι να θυμηθώ τι ήθελα να γράψω κι έβαλα αυτόν το τίτλο ή αυτές τις φωτογραφίες. Απ' την άλλη συμβαίνουν διάφορα στην ημετέρα χώρα που με τσιγκλάνε να τα σχολιάσω. Βέβαια, το σημερινό δεν έχει κάποια ιδιαίτερη επικαιρότητα. Είναι κάτι που γίνεται χρόνια και που η κατάλληλα εποχή θα ήταν μάλλον το Σεπτέμβρη (που όμως για φέτος δεν προβλέπεται ραντεβού, αλλ' αυτό είν' άλλο θέμα). Αλλά μιας και το συζήταγα προχθές στο σχολείο είπα να το γράψω κιόλας, να υπάρχει και γραφτή η γκρίνια μου. Βλέπετε είναι χρόνια τώρα που διδάσκω στα σχολεία και κάθε φορά που το σκέφτομαι ενοχλούμαι. Αλλά αυτό δεν φτάνει.

Ιστορίες του Ναστραντίν Χότζα

Ένα απόσπασμα από το "Μεγάλο μας Τσίρκο". Είναι η αρχή από το 9ο κομμάτι του δίσκου "Το Σύνταγμα - 3 του Σεπτέμβρη". Ως γνωστόν αποτελεί τη μουσική από το αντίστοιχο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Η συζήτηση αφορά το αιτούμενο σύνταγμα και συζητούν οι εκπρόσωποι των μεγάλων δυνάμεων: να έχουν (οι Έλληνες) σύνταγμα ή να μην έχουν. Κι εκεί υπάρχει η καταπληκτική ιδέα: να έχουν χωρίς αν έχουν!!! Εφαρμοστέα ακόμα και στις μέρες μας. Αλλά το θέμα που επέλεξα για σήμερα είναι οι ιστορίες του Ναστραντίν Χότζα.

PSI

Τι είναι πάλι αυτό το PSI; Από πού ξεφύτρωσαν αυτά τα τρία γράμματα που μπήκαν τελευταία στη ζωή ημών των Ελλήνων; Προφανώς εδώ δεν θα δώσω την οικονομική τους εξήγηση, μιας και ούτε εγώ ξέρω ακριβώς τι είναι και πώς γίνεται. Ούτε θα κάνω καμιά σπουδαία ανάλυση. Απλά θα βάλω μερικές σκέψεις μου εδώ που πολύ με απασχολούν τελευταία. Γιατί όταν πρωτοακούστηκε η λέξη(;) τον Οκτώβρη μας την παρουσίασαν σαν την πανάκεια που θα έλυνε το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Όμως ήταν τόσο βαριά που άλλαξε η κυβέρνηση για αν ολοκληρωθεί και τώρα ακούμε πως για να πετύχει το PSI θα ακολουθήσει κι άλλο σφίξιμο του ζωναριού.

Γερμανικόν Άγος

Το λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας μας λέει: "άγος το [áγos] O46α : (λόγ.) ασεβής, ανόσια πράξη, μίασμα: Tους βαραίνει ακόμα το ~ της γενοκτονίας. Kουβαλούσε πάντα μαζί του το ~ της πατροκτονίας. [λόγ. < αρχ. ἄγος]". Υπάρχει γερμανικό άγος; Και ποιο είν' αυτό. Η απάντησή μου είναι καταφατική, αλλά με αστερίσκους. Δηλ. το άγος δηλώνεται ότι υπάρχει και οι πολιτικοί άρχοντες δείχνει να το θυμούνται. Το δείχνει μέσα από διάφορες δηλώσεις, εκδηλώσεις, μνημεία αλλά και απ' τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ας πούμε την κρίση στο ευρώ. Απ' την άλλη όμως δεν είμαι σίγουρος πόσοι το θυμούνται στην καθημερινότητα, ειδικά οι νέοι οι οποίοι σύμφωνα με τις στατιστικές μόνο ο 1 στους 5 ξέρει τι έγινε την περίοδο 1933 - 1945 στη Γερμανία.

Λονδίνο - Αεροδρόμιο Στάνστεντ

Για να πάει κανείς στο Λονδίνο έχει αρκετές επιλογές τόσο από αεροπορικές εταιρίες όσο και από αεροδρόμια. Μιας και γύρω του υπάρχουν 5 - 6 τέτοια. Το πρώτο (το πιο κοντινό) είναι το Λόντον-Σίτι (με κωδικό LCY), στα 14 χλμ. Το δεύτερο το γνωστότατο από πολύ παλιά Χίθροου (LHR) στα 27 χλμ. Αυτό είναι το μόνο που εξυπηρετείται και από τη γραμμή του μετρό (και στο πρώτο δηλ. μπορεί να πας με το μετρό αλλά η κίνησή του είναι περιορισμένη). Όταν είχα πρωτοπάει πριν 25 χρόνια είχε τέσσερις τερματικούς σταθμούς (τέρμιναλ), τώρα έχει πέντε! Αλλά η χωρητικότητά του εξακολουθεί να είναι περιορισμένη κι έτσι άρχισαν να χρησιμοποιούνται και πιο μακρινά. Όπως το Γκάτγουικ (LGW) για παράδειγμα στα 45 χλμ. Αυτό εξυπηρετείται με τρένα, απλά και γρήγορα. Πιο μακρυά το Λούτον (LTN) στα 55 χλμ κι ακόμα πιο πέρα στα 60 χλμ είναι το Στάνστεντ (STN) το αεροδρόμιο το οποίο θα περιγράψω σήμερα. Ήδη τα πράγματα αλλάζουν, το L που δείχνει πως είναι στο Λονδίνο έχει φύγει. Θα μου πείτε σιγά τη διαφορά στα 45, τα 55 ή στα 60 χλμ. Ε, ναι. Όταν αρχίζεις κι απομακρύνεσαι τι πέντε πάνω τι πέντε κάτω! Εξάλλου, όταν είσαι μακρύτερα, για να έχεις κίνηση, ρίχνεις τις τιμές! Στην πάνω φωτογραφία η Μαρία μπροστά στην είσοδο. Τίποτα το εντυπωσιακό! Στην πινακίδα αναφέρει πως είναι αεροδρόμιο του Λονδίνου!

Λονδίνο - Λεωφορεία

Το Λονδίνο είναι μουντό και γκρίζο τις περισσότερες ώρες. Κι έτσι οι Λονδρέζοι βρήκαν τρόπο να σπάνε τη μουντάδα βάζοντάς της έντονο κόκκινο χρώμα. Το έβαλαν στα ταχυδρομικά κουτιά, αλλά πόσα τέτοια να υπάρχουν; Το έβαλαν και στους τηλεφωνικούς θαλάμους αλλά πάλι δεν έφτανε. Το πρόσθεσαν στα λεωφορεία τους και γέμισαν οι δρόμοι κι απόκτησαν ένα έντονο αλλά και χαρακτηριστικό στυλ (έτσι κι αλλιώς οι Εγγλέζοι πάντα θέλουν να ξεχωρίζουν). Στην πάνω φωτογραφία ένα απ' τα παλιά λεωφορεία, τα λίγα που έχουν μείνει (τα περισσότερα στη γραμμή 9 προς την πλατεία Τραφάλγκαρ απ' ότι είδα), απ' αυτά που δεν είχαν πόρτα αλλά έμπαινες ή έβγαινες χωρίς πρόβλημα όταν έκοβε ταχύτητα το λεωφορείο!

Μισθοδοσία Ελληνικού Δημοσίου

Ήταν το καλοκαίρι του 2010 όταν ανακοινώθηκε η απογραφή στον ελληνικό δημόσιο τομέα. Η πρώτη που γινόταν μετά από 190 χρόνια ύπαρξης, λένε οι φήμες. Δεν ξέρω αν είν' αλήθεια αυτό κι ούτε μ' ενδιαφέρει στο φινάλε. Ο δικός μου προβληματισμός είν' αλλού: Η απογραφή έγινε εσπευσμένα, ως συνήθως. Πότε έπρεπε να τελειώσει; Χθες. Τρέξτε να απογραφείτε. Η εφαρμογή που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί δεν ήταν έτοιμη στην ημερομηνία που άρχιζε η απογραφή, δόθηκε παράταση τρέξτε, προβλήματα διάφορα, τέλος πάντων, κάποια στιγμή ολοκληρώθηκε. Αποτέλεσμα 768.008 εργαζόμενοι που έχουν κάποια (οποιαδήποτε) εργασιακή σχέση με το δημόσιο. Αριθμός μαγικός, αριθμός αναφορά σε ό,τι έχει σχέση με τη μισθοδοσία όλων αυτών.

Καράβια στη Πεντέλη

Το σχόλιο: Αν δεις καράβι στο βουνό, η ΕΡΤ θα το 'χει σύρει (Οι άπιστοι μπορούν να το ελέγξουν κατευθείαν από την πηγή - από 24:24 - 25:00)

Κι ένα ανέκδοτο (όλα ψαρεμένα από τη σημερινή ανάρτηση Σαραντάκου)

Συναντιόνται δυο φίλοι:
- Τι κάνεις πως πάει η δουλεία;
- Άστα … Το μαγαζί δεν πάει και χρωστάω… Εσύ;?
- Εγώ άνοιξα καινούριο και πάω αρκετά καλά!
– Μπράβο ρε! Αυτές τις εποχές;;; Και τι είναι;
- Οίκος ανοχής. Ευτυχώς οι πελάτες είναι ευχαριστημένοι και ξανάρχονται. Σε λίγο καιρό θα πάρω και καμία πουτάνα γιατί τώρα τα κάνω όλα μόνος μου!

Λονδίνο - Μουσεία

Στο Λονδίνο υπάρχουν μουσεία και "μουσεία". Μουσεία δηλ. πραγματικά, αυτά που έχουν αληθινούς θησαυρούς, που έχουν αποκτηθεί με πολλούς και διαφόρους τρόπους (τα μάρμαρα του Παρθενώνα είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση) και άλλα που είναι στημένα απλά και μόνο για να μαζεύουν κόσμο και χρήμα. Και το ιδιαίτερο είναι πως στο πανάκριβο Λονδίνο στα μεν δημόσια μουσεία η είσοδος είναι δωρεάν ενώ στα ιδιωτικά (προφανώς) θέλουνε να βγάλουνε και απ' τη μύγα ξίγκι. Στην πάνω φωτογραφία π.χ. είναι η είσοδος του "μουσείου" που υπάρχει στην Μπέικερστριτ 221Β. Τι μουσείο είναι αυτό; Μουσείο Σέρλοκ Χολμς. Μα ο Σέρλοκ Χολμς είναι φανταστικό πρόσωπο. Πώς μπορεί να έχει μουσείο; Ναι αλλά ο συγγραφέας εκεί έγραφε πως μένει. Να μην φτιάξουμε κι εμείς το "σπίτι" του;

Ελληνικές Πιστωτικές Κάρτες στο Εξωτερικό

Η σχέση μου με τις κάρτες είναι πολύ παλιά. Όταν είχαν πρωτοκυκλοφορήσει οι τράπεζες (η τότε Πίστεως, συγκεκριμένα, τότε στα μέσα της δεκαετίας του 80) τις κάρτες για την αυτόματη συναλλαγή απ' το μηχάνημα, χωρίς να περιμένεις σε ουρές κλπ, πρέπει να ήμουν απ' τους πρώτους που απέκτησα. Στα τέλη της δεκαετίας του 80 διέθετα πιστωτική κάρτα (Εθνοκάρτα) την οποία κράτησα μέχρι το 97 οπότε κάπου κάτι δεν πήγε καλά και πήγα γι' άλλη τράπεζα.

Παντούφλες

Στο χωριό μου, πάντα όταν πηγαίναμε σ' ένα σπίτι, βγάζαμε τα παπούτσια μας. Δεν συνηθιζόταν ν' ανέβει κάποιος με τα παπούτσια πάνω (τα σπίτια είναι δίπατα). Κι αυτό για να μην λερώσουν τα διάφορα που ήταν στρωμένο το σπίτι. Αλλά αυτό είχε το τίμημά του: Ήμασταν ξυπόλητοι όση ώρα διαρκούσε η επίσκεψη. Φεύγοντας από το χωριό, τη συνήθεια αυτή τη ξέχασα. Τόσο μάλιστα που όταν μου ζήτησε μια ξαδέρφη μου να πάω σπίτι της να της φτιάξω κάτι στον υπολογιστή της, καλοκαίρι ήτανε, μπήκα μέσα με τη σαγιονάρα. Δεν μου είπε τίποτα, αλλά το σχολίασε αργότερα στη μάνα μου.

ΕΡΤ Εγκώμιον

Για την ΕΡΤ έχουν γραφτεί πολλά. Τις περισσότερες φορές είναι κατηγορίες. Είτε γιατί οι ειδήσεις είναι μονόπλευρες (πάντα κυβερνητικές, όποιο κόμμα και να είναι στην κυβέρνηση)  είτε για το τέλος (την εισφορά) που πληρώνεται με το λογαριασμό της ΔΕΗ - δυστυχώς, για το τέλος της που πλησιάζει λίγα γράφονται και λέγονται - είτε για το πρόγραμμά της με γνωστότερη την απαξιωτική έκφραση "ποιος βλέπει την ΕΡΤ". Εγώ λοιπόν επειδή βλέπω (όταν μου διατίθεται) την ΕΡΤ και κυρίως την ακούω, αποφάσισα να γράψω το "εγκώμιον" της ΕΡΤ, ή τουλάχιστον να προσπαθήσω να υπερασπιστώ μερικά σημεία. Υπάρχουν και στραβά; Σίγουρα υπάρχουν, όμως από το σημείο αυτό μέχρι το να κλείσει η ΕΡΤ υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Επανάληψη της Ιστορίας

Δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι σήμερα. Σχολική γιορτή - αργία στη μαμά Ελλάς, είπα να απόσχω, άσχετα αν εδώ στην ξένην προβλέπεται εκκλησιασμός και μάθημα ή μόνο μάθημα, εμείς θα το κάνουμε εκκλησιασμός και παιδαγωγική συνεδρίαση τριμήνου και πάει λέγοντας. Και παρά την παρατήρηση της Μαρίας γιατί δεν έχει σήμερα τίποτα, έλεγα να το αφήσω έτσι, αλλά οι επαναλήψεις της ιστορίας που λέγαμε χτες, είναι πολλές. Η πρόταση για επιβολή δημοσιονομικού ελέγχου που γίνεται σήμερα είναι αντιγραφή αυτού που έγινε το 1892 με τον Λω στην αρχή κι αφού πέρασαν χρόνοι πολλοί και η πολυπόθητη οικονομική ανάκαμψη δεν ερχόταν, ήρθε η επιτροπεία το 1897 (μετά και το αποτυχημένο πόλεμο του έτους εκείνου).

Ο Σουρής Σήμερα

Όπως έχω γράψει αρκετές φορές, παρακολουθώ το μπλογκ του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία. Μερικές φορές αναφέρομαι σε δημοσιεύσεις σ' αυτό, αλλά σήμερα γράφω για να βάλω δυο παραπομπές: στο σημερινό του άρθρο, που δείχνει ότι τίποτα δεν είναι πρωτότυπο στην ιστορία αλλά αυτή επαναλαμβάνεται. Αν δεν το πειστείτε πλήρως μ' αυτό, που έχει ένα απόσπασμα απ' τον αγαπημένο μου Σουρή, του 1892 παρακαλώ, πηγαίνετε εκεί που έχε βάλει ολόκληρο το φύλλο της εφημερίδας Ρωμιός (φύλλο 401, 3/10/1892, πριν από 120 χρόνια παρακαλώ), όχι σε δυσανάγνωστη σάρωση, αλλά πληκτρολογημένο εξ αρχής. Θα το χαρακτήριζα χορταστικό. Για όποιους δεν ξέρουν τον "Ρωμιό" ήταν έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα που έβγαζε ο Σουρής από το 1883 μέχρι το 1918. Κι όταν λέμε έμμετρη εννοούμε πλήρως: από τον τίτλο (ο Ρωμιός, εφημερίς που την γράφει ο Σουρής, πάλι σαραντακίζω!!!) και την ημερομηνία μέχρι τα κείμενα και τις διαφημίσεις!

Ελαιοτριβεία

Η τσιμινιέρα είναι σήμερα πια μόνο διακοσμητικό στοιχείο! Προ ΔΕΗ, εκεί δίπλα ήταν η γεννήτρια που τροφοδοτούσε τα δυο χωριά.

Τελείως άσχετο με τη Γερμανία και το σημερινό θέμα. Εδώ παντού χρησιμοποιούν κρέμα (ζάνε -Sahne)) κι όχι λάδι (και πού να βρεθούν οι ελιές), άρα δεν έχουν και ελαιοτριβεία. Αλήθεια, έχετε σκεφθεί πώς βγαίνει το λάδι; Το ελαιόλαδο εννοώ, για τα άλλα δεν ξέρω. Πολλές φορές θυμάμαι πώς ήταν τότε όταν ήμουνα μικρός στο χωριό και πήγαινα να πάρω ψωμί. Είχαμε δυο φούρνους και πότε παίρναμε ψωμί από τον ένα και πότε από τον άλλο. Ο καθένας είχε κάποιο ιδιαίτερο στο ψωμί του, όμως και οι δυο φούρνοι είχαν κάτι κοινό: ήταν κοντά σε ένα από τα δυο εργοστάσια που δούλευαν τότε στο χωριό και άλεθαν τις ελιές κι έβγαζαν το λάδι. Και γυρνώντας ξεχνιόμουνα με τις ώρες να παρακολουθώ τη διαδικασία και να μυρίζω τη μυρωδιά του φρέσκου λαδιού. Άλλα δυο ήταν στο διπλανό χωριό. Τα δυο απ' αυτά ήταν συνεταιριστικά, ενώ τα άλλα δύο ιδιωτικά. Σήμερα, απ' όλα αυτά έχει μείνει μόνο το ένα, κι αυτό με νέο ιδιοκτήτη.

Λονδίνο - Κόστος

Το κόστος παραμονής στο Λονδίνο είναι αρκετά ανεβασμένο. Το να πας μέχρις εκεί είναι εύκολο. Βλέπεις υπάρχουν αρκετές αεροπορικές εταιρίες χαμηλού κόστους που εδρεύουν στην Αγγλία. Όπως οι Ίζι Τζετ και η Ράιαν Αίαρ που είναι οι πιο γνωστές. Απ' όποιο μέρος της Ευρώπης να ξεκινάς ή η μια ή η άλλη θα ξεκινάνε από κάπου εκεί κοντά. (Βέβαια η δεύτερη δεν φεύγει από κεντρικά αεροδρόμια που έχουν ψηλά τέλη, αλλά από πολύ περιφερειακά που για να φτάσεις μέχρις εκεί, πληρώνεις ένα μέρος απ' αυτά που κέρδισες, αλλ' αυτό είναι άλλη ιστορία). Αλλά εκεί τελειώνουν τα φτηνά. Ξεκινώντας απ' το αεροδρόμιο για την πόλη (για το κέντρο του Λονδίνου δηλ.) αρχίζεις να καταλαβαίνεις τη διαφορά. Έχω γράψει για το κόστος στο πρώτο σημείωμα για το Λονδίνο, όποιος δεν θυμάται μπορεί να τα δει εκεί και να πάρει μια γεύση.

Λονδίνο - Εκκλησίες

Στο Μόναχο, σ' όποια γωνιά και να βρεθώ, όλο και κάποια εκκλησία θα συναντήσω. Άλλες καθολικές κι άλλες ευαγγελικές (οι ορθόδοξες είναι μόνο δύο και μάλιστα η μία - η Σαλβάτορκίρχε - δεν μοιάζει ιδιαίτερα με ορθόδοξη αφού ήταν καθολική και παραχωρήθηκε στους Έλληνες του Μονάχου πριν το 1830, όπως έχω ξαναγράψει). Αντίθετα στο Λονδίνο οι εκκλησίες είναι λιγοστές. Και μεγάλες. "Επισκεφθήκαμε" δύο. Και χρησιμοποιώ τα εισαγωγικά γιατί η επίσκεψη περιορίστηκε στο εξωτερικό τους μέρος μιας και αν θέλαμε να προχωρήσουμε και στο εσωτερικό θα έπρεπε να πληρώσουμε είσοδο και μάλιστα αρκετά ψηλή. Γύρω στις 15 λίρες! Αλλά γι' αυτά άλλη φορά. Αντίθετα, στο Μόναχο (στην υπόλοιπη Γερμανία παίζεται, υπάρχουν και με εισιτήριο), σε όλα πληρώνεις για να μπεις, αλλά όχι στις εκκλησίες!

Υγειονομική Περίθαλψη

Προσοχή: Ακολουθεί δημοσίευση αποκλειστικά ελληνικού ενδιαφέροντος!

Πριν μερικές μέρες μια είδηση στο ιν ήταν η εξής: "Η περαιτέρω μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης στη συνάντηση Λοβέρδου-τρόικας". Διαβάζοντάς την γέλασα. Μα είναι σίγουρο πως θα μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη που καταβάλουν οι ασφαλιστικοί φορείς. Αλλά δεν θα μειωθεί στο σύνολό της. Γιατί όσα δεν πληρώσουν οι φορείς δηλ. ο "νεόδμητος" Ε.Ο.Π.Υ.Υ. θα τα πληρώσουν οι ασφαλισμένοι! Γιατί έτσι έχει γίνει αυτή τη στιγμή η κατάσταση. Το να βρεις γιατρό συμβεβλημένο με τον νέο φορέα (που καλύπτει όλους τους ασφαλισμένους σε ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΠΑΔ (+ ΤΑΔΚΥ) και ΟΑΕΕ. Κι επειδή πολλά αρχικά μαζεύτηκαν αυτό σημαίνει όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, οι αγρότες, οι δημόσιοι υπάλληλοι (+ οι δημοτικοί κλπ) και οι έμποροι. Ποιοι δηλ. Έλληνες δεν υπάγονται στον ΕΟΠΥΥ; Δικηγόροι, δημοσιογράφοι και δεν ξέρω ποιες άλλες κατηγορίες έχουν δικά τους ταμεία. Δηλαδή ελάχιστοι.

ZAAP - IPTV, Ένας Χρόνος (και βάλε) Μετά

Το σημείωμα για το σύστημα ZAAP για IPTV έχει μακράν τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα. Πως είναι μεγάλη φαίνεται από το γεγονός πως είναι πρώτο στα πέντε πιο "δημοφιλή" που δίνει κάθε φορά κάτω αριστερά στη σελίδα. Αλλά και τα στατιστικά που βλέπω δείχνουν πως τη συγκεκριμένη σελίδα την έχουν επισκεφτεί 2.862 φορές μέχρι τώρα που γράφω. Δεύτερη, απρόσμενα, είναι μία που αναφέρεται στα Χριστούγεννα με 1.850 φορές. Δεν ξέρω πώς και γιατί ανέβηκε τόσο αυτή η σελίδα, αυτό έγινε τις μέρες πριν τις γιορτές, πιθανά κατά την αναζήτηση για κάτι χριστουγεννιάτικο. Τρίτη και καταϊδρωμένη με μόλις 716 προβολές αυτή για το εκπαιδευτικό σύστημα στη Γερμανία, ένα θέμα για το οποίο έχω πάρει πάρα πολλά μηνύματα με ερωτήματα.

Αρνητικός ο απολογισμός του καθεστώτος ημιαπασχόλησης στη Γερμανία

Αλλιώς το είχα σχεδιάσει κι αλλιώς βγαίνει. Χιονίζει κι είπα να συνοδεύσω τελικά με δυο τρεις φωτογραφίες το ρεπορτάζ από το in.gr για την ημιαπασχόληση στη Γερμανία (αυτό που έλεγα για τα 400€). Όλες είναι τραβηγμένες από το μπαλκόνι. Η πρώτη είναι κατά τη δύση πριν μερικές μέρες. Οι άλλες νυχτερινές, από το χιόνι που έπεσε απόψε το βράδυ. Ουσιαστικά πρόκειται για το πρώτο χιόνι που βλέπουμε φέτος. Δεν ξέρω τι έγινε τις μέρες των Χριστουγέννων που λείπαμε, αλλά το χιόνι που έριχνε τις προηγούμενες φορές ήταν ελάχιστο και μόλις που φαινότανε. Όχι δηλ. πως τώρα είναι πολύ, αλλά είναι ευδιάκριτο. Έχει πιάσει μερικούς πόντους.

Λονδίνο - Ασφάλεια

Στο Λονδίνο ΔΕΝ με κλέψανε. Γιατί το γράφω και το τονίζω; Γιατί απ' την ώρα που πήγα, μέχρι την ώρα που έφυγα, παντού κι απ' όλους άκουγα την ίδια προειδοποίηση: Προσοχή χτις τσάντες γιατί υπάρχουν κλέφτες στο Λονδίνο. Πριν ξεκινήσω ακόμα, στους δυο οδηγούς που είχα και τους διάβασα για να θυμηθώ τι μπορώ να δω και να βγάλω ένα πλάνο του πώς θα κινηθώ. Αρκετά παλιοί (ο ένας μάλιστα πριν το μιλένιουμ κι έτσι δεν είχε στα αξιοθέατα τον τροχό που στήθηκε τότε). Και οι δυο έλεγαν το ίδιο. Προσέχετε όταν κυκλοφορείτε στο δρόμο. Ειδικά τις τσάντες σας, γιατί στο συνωστισμό επωφελούνται οι τσαντάκηδες - και το Λονδίνο έχει πολλούς.

Λονδίνο - Ωράριο Καταστημάτων

Τι ώρα μπορεί κανείς να ψωνίσει στο Λονδίνο; Σχεδόν όποια το θυμηθεί. Εντάξει, τα εμπορικά κρατάνε ακόμα κάποιο ωράριο. Αλλά τα σουπερμάρκετ είναι ανοιχτά όλη μέρα κάθε μέρα. Πριν από καμιά 20αριά χρόνια που είχα ξαναπάει, ανοιχτά αργά το βράδυ (ή και όλο το 24ωρο) ήταν μόνο κάποια μαγαζιά Αράβων στο κέντρο. Αυτή τη φορά όμως η κατάσταση έχει αλλάξει κατά πολύ. Πέρα απ' το ότι υπάρχουν πολλά μαγαζιά που είναι ανοικτά όλο το 24ωρο (από 6 το πρωί της Δευτέρας μέχρι 11 το βράδυ του Σαββάτου έλεγε κάποιο) είναι πολλά και αυτά που είναι ανοιχτά τις Κυριακές για τουλάχιστον 5 - 6 ώρες. Τα υπόλοιπα είναι ανοικτά απ' τις 6 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ. Πού τα μεγαλεία του Μονάχου που 8 η ώρα είναι όλα κλειστά (άντε και της Βαυαρίας - σε άλλα κρατίδια πάνε μέχρι τις 10 - 12).

Συγκοινωνιακές Ιστορίες

Αυτό το κείμενο γράφεται και πάλι μέσα στο τρένο. Έτσι, να θυμηθώ τα παλιά. Βέβαια, τώρα υπολογιστή δεν έχω κι έτσι τη δουλειά την κάνει το τηλέφωνο. Ξέρετε, απˊ αυτά τα καινούρια που μόνο καφέ δεν ψήνουν. Τη Δευτέρα το μεσημέρι καθυστέρησα να φύγω από το σχολείο. Κάποιες δουλειές με κράτησαν εκεί. Πριν να ξεκινήσω με παίρνει τηλέφωνο η Μαρία και με ειδοποιεί πως το μετρό προς το σπίτι έχει καθυστέρηση, άγνωστο πόση. Τι να κάνω, φτιάχνω στο μυαλό μου διάφορα εναλλακτικά σενάρια.

Στο Μόναχο

Για άλλη μια φορά μερικές σκόρπιες φωτογραφίες από την κυριακάτικη βόλτα μου στο Μόναχο. Η αρχή από την Μαρίενπλατς Με το δημαρχείο στα δεξιά (να επαναλάβω πως όταν κάτι έχει καμπαναριό αυτό δεν σημαίνει πως είναι εκκλησία) και τους πύργους της Φράουνεκίρχε, της (καθολικής) μητρόπολης του Μονάχου. Ανάμεσά τους το άγαλμα που δίνει το όνομα στην πλατεία!

Απίστευτο;

Μια απίστευτη για μένα ιστορία μου συνέβη τις προηγούμενες μέρες. Πριν κάνα μήνα, ανακοινώθηκε από το συντονιστικό γραφείο του Μονάχου πως πρέπει να υποβάλουμε μέχρι προχθές τα χαρτιά μας για να πληρωθούμε τα λεφτά που ξοδεύουμε για τη μετακίνησή μας σε σχολεία διαφορετικών πόλεων. Και χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό αφού όπως είναι γνωστό δουλεύω τρεις μέρες στο Μόναχο και δυο στο Άουγκσμπουργκ. Έτσι, είπα να μαζέψω τα χαρτιά που έπρεπε να υποβάλω για να πάρω τα λεφτά μου. Το πότε θα τα πάρω είναι άλλο θέμα, οι περσινοί, απ' ότι έχω ακούσει, δεν τα έχουν πάρει ακόμα για το αντίστοιχο διάστημα. Πρόπερσι, τότε που μετακινιόμουν Στουτγάρδη - Μάνχαϊμ, κάναμε τα χαρτιά μας συνολικά για όλη τη σχολική χρονιά. Τα έκανα το Σεπτέμβρη του 2010 και με το που μπήκε το 2011 τα πήρα. Από τότε όμως (τέλος του 2010) ζητήθηκε να γίνονται κατά ημερολογιακό έτος. Δηλ. για το 2011 να γίνουν τώρα, ενώ για την υπόλοιπη σχολ. χρονιά θα γίνουν στο τέλος της.

Διαθεσιμότητα Νομισμάτων

Έχω γράψει παλιότερα ότι οι Γερμανοί δεν συνηθίζουν και τόσο τα μετρητά, συνήθως το χρήμα διακινείται άυλα, ηλεκτρονικά. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν χρησιμοποιούνται νομίσματα. Κι αυτό που με εντυπωσιάζει είναι το γεγονός πως υπάρχει πάντα διαθεσιμότητα νομισμάτων, όλης της γκάμας. Από τα πιο ψιλά μέχρι τα πιο χοντρά. Ας πούμε δεν μου έτυχε ποτέ σε κατάστημα που να πει ο ταμίας ότι δεν έχει να δώσει ρέστα είτε αυτά είναι ένα λεπτό είτε όσα προκύπτουν απ' αυτά που έδωσα εγώ. Ακόμα και η διευκόλυνση μεταξύ ταμείων (χάλασέ μου σε παρακαλώ αυτό) είναι εξαιρετικά σπάνια. Κάθε ταμίας με το που θα κάτσει στο ταμείο έχει αρκετό στοκ.

Εμπειρίες

Σήμερα θα παρουσιάσω ένα μαγαζί από την ιδιαίτερη πατρίδα, το Πλωμάρι. "ΕμBeerίες" λέγεται, κι από το όνομα ακόμα νομίζω, δείχνει πως πρόκειται για κάτι πρωτότυπο και ευρηματικό. Βέβαια, απ' ότι λέει ο θείος Γκούγκλης, δεν είναι μοναδικό (το όνομα), προηγήθηκε ένα αντίστοιχο στο Αιγάλεω, αλλά αυτό λίγο με επηρεάζει εμένα. Το ιδιαίτερο για μένα είναι πως ένα τέτοιο μαγαζί μπορεί να σταθεί στο Πλωμάρι. Που είναι μια επαρχιακή κωμόπολη που στις απογραφές δείχνει γύρω στους 3.000 κατοίκους. Και ναι μεν το καλοκαίρι με τον τουρισμό υπάρχει σημαντική αύξηση, αλλά αυτό είναι προσωρινό και εποχιακό. Ήδη αμέσως μετά το δεκαπενταύγουστο αρχίζουμε και φεύγουμε. Έτσι, δεν περίμενα να βρω εκεί ένα τέτοιο μαγαζί.

Ιατρεία

Έχω αναφέρει παλιότερα ποια είναι η διαδικασία για να επισκεφτεί κάποιος έναν γιατρό. Λίγο γραφειοκρατική στο ξεκίνημά της. Όταν όμως ευοδωθεί η προσπάθεια κι έρθει εκείνη η μέρα και πας στο ιατρείο τα πράγματα εξελίσσονται εξαιρετικά. Για παράδειγμα: Συνήθως ο γιατρός έχει δυο δωμάτια που εξετάζει. Μπαίνει στο ένα, κάνει μια προκαταρκτική εξέταση (βασικά συζήτηση, τι έχεις, πού πονάς, γιατί ήρθες) και αν μεν τελειώσει η διαδικασία, φεύγεις. Αν όμως χρειάζεται παραπέρα διερεύνηση (π.χ. μια μικροβιολογική εξέταση, μια ακτινογραφία, ένας υπέρηχος) βγαίνει ο γιατρός, πάει στο διπλανό δωμάτιο (όπου περιμένει ο επόμενος ασθενής) και αρχίζει να ασχολείται μ' αυτόν. Με τον τρόπο αυτό δεν τελειώνει με τον έναν να πιάσει τον άλλον αλλά εξετάζει δύο παράλληλα.

Πετώντας με τη Χήνα

 Δεν μοιάζει για χήνα; Κι όμως είναι! Κι αν δεν είναι ακριβώς η ίδια, είναι το σήμα της. Κι εξηγούμαι: εκτός απ΄ το γνωστό μας πουλί, τη χήνα που πετάει (και μπορεί στην Ελλάδα να μην την έχουμε συνηθίσει να πετάει αλλά κυρίως ως οικόσιτη, βαριά και δυσκίνητη, στα μέρη όμως που υπάρχουν λίμνες την ξέρουν να πετάει κοπαδιαστά σε σχήμα V) υπάρχει άλλη μία: η Air China μια απ' τις αεροπορικές εταιρίες της Κίνας, η επίσημη, η μεγαλύτερη (και μια απ' τις 10 μεγαλύτερες στον κόσμο) κι αυτή που εκτελεί τις διεθνείς πτήσεις. Κι ενώ βέβαια οι αγγλομαθείς θα σπεύσουν να διορθώσουν πως δεν διαβάζεται Ερ - Χήνα αλλά Ερ- Τσάινα, αλλά τι να κάνουμε που στα Γερμανικά διαβάζεται σαν Χήνα (για να μην πω σαν Κίνα - αυτό το ch στην αρχή έχει έναν ήχο που είναι αρκετά κοντά στο κ, εξάλλου και τα δυο είναι ουρανικά). Κι έτσι, εμένα με βόλευε να κάνω το λογοπαίγνιο και να λέω πως θα ταξιδέψω με τη Χήνα που θα με πάρει στα φτερά της και θα με μεταφέρει στην Αθήνα.

Βασιλόπιτα

Καλή χρονιά και πάλι. Ας ευχηθούμε το 2012 που ξεκίνησε να μας φέρει ό,τι μας πήραν τα προηγούμενα (για αρχή καλά είναι). Πίσω στα καθημερινά μας. Από σήμερα επιστροφή στα σχολεία και στο μπλογκ!
Ίσως μοιάζε ανεπίκαιρο το θέμα που διάλεξα για το ξεκίνημα. Τη βασιλόπιτα όποιος την έφτιαξε την έφτιαξε, όποιος την έφαγε την έφαγε. Τι δουλειά έχει η αναφορά σ' αυτήν τέτοια εποχή; Υπάρχουν δυο λόγοι: ο πρώτος έχει να κάνει με το ότι αυτή η συνταγή όπως δόθηκε ήταν για μεγάλη δόση και προσαρμόστηκε. Μπορεί άνετα να γίνει για να καλύψει τις ανάγκες μιας κοπής πίτας σε παρέα ή σε σύλλογο κλπ. Ο δεύτερος, πως τη δοκίμασα για άλλη μια φορά, διαπίστωσα πως όντως πετυχαίνει, όποιοι δοκίμασαν ζήτησαν τη συνταγή κι έτσι αποφάσισα να την παρουσιάσω εδώ.

Καλή Χρονιά

Ευτυχισμένο το 2012. Ας είναι αυτή μια χρονιά με λιγότερα προβλήματα και περισσότερη χαρά και ευτυχία.