Περιστεροδιώχτες

Τα περιστέρια που πετούν εδώ γύρω είναι πολλά. Όχι συγκεντρωμένα όπως στο Σύνταγμα ή την πλατεία Τραφάλγκαρ στο Λονδίνο, αλλά τα βρίσκεις σε διάφορα σημεία σε κήπους, σε πλατείες, σε σταθμούς τρένου. Και το πρόβλημα με τα περιστέρια (αλλά και άλλα πετεινά του ουρανού) είναι με τα απορρίμματά τους.

Μια Δύσκολη Μέρα

Το Σάββατο ήταν μια μέρα που πολλά πράγματα πήγαν στραβά. Μέρες τώρα σκέφτομαι το κόμπλεξ που μας καλλιεργούν στην Ελλάδα έναντι των Ευρωπαίων. Θα επανέλθω συνολικά στο θέμα, απλά το Σάββατο μου επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι άδικα το αισθανόμαστε και στραβά κι ανάποδα συμβαίνουν παντού. Αλλά είπαμε, για το συνολικό σε επόμενο. Ας αρχίσω να αφηγούμαι το τι έγινε και τα συμπεράσματα βγαίνουν, νομίζω, αβίαστα.

Οκτόμπερφεστ - Φωτογραφίες

Πρώτος. Κατάφερε και έκανε το γύρο με την κούνια!

Αφού έβαλα πολλά και διάφορα, πάλι περίσσεψαν φωτογραφίες. Όχι απ' αυτές που τράβηξα γενικά. Αυτές ήταν σίγουρο πως θα περίσσευαν. Απ' αυτές όμως που έλεγα να μοιραστώ μαζί σας. Έτσι σήμερα έχει αποκλειστικά φωτογραφίες και κλείνει το αφιέρωμα στο θέμα Οκτόμπερφεστ (για το 2010 - του χρόνου βλέπουμε).

Οκτόμπερφεστ - Παραλειπόμενα

Το παιδί του Μονάχου ως μασκότ σε καρτ - ποστάλ του 1900 και το σημερινό.

Και αυτή που παρήλασε μπροστά μας. Η μπίρα δεν υπάρχει πρόβλημα να χυθεί. Ο αφρός είναι μουσαντένιος.

Τέλειωσε λοιπόν την περασμένη Δευτέρα και το "μεγαλύτερο λαϊκό πανηγύρι του κόσμου", το Οκτόμπερφεστ. Οι πανηγυριώτες γυρίζουν σπίτια τους, οι εγκαταστάσεις αρχίζουν να ξηλώνονται και οι σκέψεις για το επόμενο να πέφτουν στο τραπέζι. Να διευκρινίσω εδώ πως τέλειωσε Δευτέρα κι όχι Κυριακή όπως κανονικά προβλέπεται γιατί η 3/10 είναι πανγερμανική αργία. Άρα; Μια μέρα παράταση!

Οκτόμπερφεστ - Το Λούνα Παρκ

Το Οκτόμπερφεστ είναι ένα μεγάλο πανηγύρι. Και στα πανηγύρια οι άνθρωποι θέλουν μπίρα και φαΐ (αν ήταν στην Ελλάδα θα λέγαμε κρασί ή ούζο ή κάτι τέτοιο και φαΐ), να πάρουν κάνα αναμνηστικό να θυμούνται πως πήγαν και σ' αυτό το πανηγύρι αλλά θέλουν και να ξεσκάσουν λίγο. Κι αυτό γίνεται με τα "παιχνίδια", το Λούνα Παρκ που στήνεται παράλληλα. Στην Ελλάδα σπάνια να έχουμε τόσα πράγματα σ' ένα πανηγύρι. Εδώ, το Βισν είναι μια αφορμή να στηθεί ένα τεράστιο λούνα παρκ που στις διαφημίσεις είναι αυτό που προβάλλεται κι όχι η κατανάλωση της μπίρας.

Οκτόμπερφεστ - Το Ντιρνντλ

 

Ντιρνντλ (Dirndl); Τι είναι πάλι αυτό και τι σχέση έχει με το Οκτόμπερφεστ; Ντιρνντλ λέγεται το παραδοσιακό (τράχτεν) φόρεμα (και καταχρηστικά το γυναικείο ντύσιμο) της ευρύτερης περιοχής. Και η σχέση του με το Οκτόμπερφεστ είναι σχετική. Τις μέρες αυτές πολλοί Βαυαρέζοι (γυναίκες και άντρες) ντύνονται με τα παραδοσιακά τους ρούχα και κυκλοφορούν στο πανηγύρι. Τους βλέπουν κι οι τουρίστες κι αγοράζουν κι αυτοί. Έτσι γίνεται ένα ακόμα αλισβερίσι. Και όλα τα παραδοσιακού στυλ ρούχα τα λένε ντιρνντλ (όπως εμείς τα λέμε τσολιαδίστικα).

Οκτόμπερφεστ - 200η Επέτειος

Όπως έχω ξαναγράψει, φέτος είναι η 200ή επέτειος του Οκτόμπερφεστ. Οι γιορτές για την επέτειο περιλαμβάνουν, εκτός από μεγαλύτερο χώρο και (αναμονή για) περισσότερους επισκέπτες, και κάποια σχετικά αφιερώματα. Τόσο στο χώρο που διεξάγεται το πανηγύρι όσο και στο δημοτικό μουσείο (στανττμουζέουμ - Stadtmuseum).

Οκτόμπερφεστ – Το Πλήθος

Το Οκτόμπερφεστ όπως είπα και χθες τέλειωσε. Με ωραίο καιρό την τελευταία μέρα - αν και δεν το επισκέφτηκα τότε, καλός όμως ήταν ο καιρός και την Κυριακή τη νύχτα που ήμουνα εκεί και τα φώτα του μου έκαναν εντύπωση. Μάλλον δεν τα είχα εκτιμήσει. Ο κόσμος που ήρθε για το πανηγύρι έχει αποχωρίσει ή αποχωρεί όπου να 'ναι. Οι μπισκοτοκαρδιές ξεκρεμάζονται, τα ρούχα μαζεύονται, οι πάγκοι με τα μεγάλα μπρέτσελ αποσύρονται. Το Μόναχο ξαναβρίσκει τους κανονικούς του ρυθμούς και ευελπιστώ πως στο τρένο δεν θα είμαστε ακόμα ο ένας πάνω στον άλλον.

Φθινόπωρο

Πάλι διακοπή απ' το Οκτόμπερφεστ. Αυτό τέλειωσε χτες, αλλά τα θέματά του έχουν τον ατέλειωτο. Ποτέ δεν περίμενα να έχω τόσα πολλά να πω για ένα πανηγύρι. Ας είναι. Μπορούν να περιμένουν. Αλλά είναι και κάποια πράγματα που πρέπει να ειπωθούν στον καιρό τους. Βλέπετε, το κείμενο γράφεται εύκολα. Οι φωτογραφίες για ν' ανεβούν όμως είναι ολόκληρη διαδικασία που θέλει πολύ χρόνο και καλή σύνδεση. Και στο τρένο καλή σύνδεση δεν έχω. Άσε που τις φωτογραφίες δεν τις έχω μαζί μου γιατί φέτος έχω πάρει έναν μικρό υπολογιστή (νετμπουκ lenovo) να μην σηκώνω μεγάλο βάρος και δεν βάζω και σ' αυτόν τις φωτογραφίες..

Στουτγάρδη 21

Πάλι διακοπή από το φεστιβάλ. Ατέλειωτο είναι. Ένα σωρό πράγματα που μ' εντυπωσίασαν είδα σ' αυτό. Αλλά είναι κι η επικαιρότητα που λέγαμε. Στη Στουτγάρδη γίνεται χαμός αυτές τις μέρες. Στα πλαίσια του εγχειρήματος Στουτγάρδη 21 (η αναμόρφωση της περιοχής του σιδηροδρομικού σταθμού για την κατασκευή υπόγειου σταθμού και υπογειοποίηση κάποιων γραμμών τρένου) θα κοπούν αρκετά δέντρα από το παρακείμενο πάρκο. Και οι οικολόγοι (και αρκετοί κάτοικοι) διαμαρτύρονται  γι' αυτό.

Οκτόμπερφεστ - Η Μεγάλη Παρέλαση 2

Μεταφορά λυκίσκου. Το φυτό που δίνει το άρωμα στη μπίρα.

Η παρέλαση ήταν πολύ μεγάλη. Εγώ μπόρεσα και παρακολούθησα μόνο γύρω στη μια ώρα γιατί η μέση μου με τάραξε. Αλλά κι αυτό που είδα ήταν εξαιρετικά πλούσιο και είχε απ' όλα.
Πεζοπόρα τμήματα. Μπάντες, σωματεία με τα λάβαρά τους από διάφορες περιοχές και τις αντίστοιχες στολές αλλά και τυφεκιοφόρους κάποιας εποχής ή με όπλα και στολές του μεσαίωνα:

Οκτόμπερφεστ - Η Μεγάλη Παρέλαση

Ήξερα για την παρέλαση που γίνεται την πρώτη μέρα για το άνοιγμα του Οκτόμπερφεστ. Δεν ήξερα ότι και τη δεύτερη μέρα έχει παρέλαση και μάλιστα πολύ μεγαλύτερη και εντυπωσιακότερη. Γιατί αυτή δεν είναι μόνο κάρα με βαρέλια μπίρας και λίγες μπάντες. Είναι, κυρίως, μια παρέλαση εκατοντάδων ομάδων από διάφορες περιοχές της Βαυαρίας και όχι μόνο. Η κάθε μια με την δική της μπάντα, με τις δικές της παραδοσιακές φορεσιές, σε ομάδες με παρόμοιο θέμα αλλά και με τους τυφεκιοφόρους της! Συνολικά περνούν κάπου 10 χιλιάδες άτομα.

Οκτόμπερφεστ - Οι Μπισκοτοκαρδιές

Οι μπισκοτοκαρδιές είναι το γλυκό των ημερών. Επέτειος γάμου για. Άρα ένα γλύκισμα σε σχήμα καρδιάς ταιριάζει. Ένα μπισκότο που κρατάει κι αρκετό καιρό είναι ότι πρέπει. Για να γίνει δε ποιο ελκυστικό στολίζεται με μηνύματα αγάπης (και όχι μόνο) και μια χρωματιστή μπορντούρα γύρω του. Είναι επετειακό, των ημερών και το όνομά του είναι Βίσν - χερτζ (Wiesn - Herz - καρδιές του βισν, που όπως έχω ξαναγράψει είναι το βαυαρικό όνομα του Οκτόμπερφεστ, και τα χρησιμοποιούν ως ισοδύναμα) αν και στα τουριστικά καταστήματα πουλιέται όλο το χρόνο.

Απεργίες

Διακοπή σήμερα απ' το Βισν ή Οκτόμπερφεστ όπως είναι πιο γνωστό (το πρώτο είναι πιο Βαυαρέζικο, το δεύτερο πιο Γερμανικό και πιο εύκολο για τους ξένους). Όχι γιατί τέλειωσε, ούτε γιατί εξαντλήθηκαν τα θέματα τα σχετικά μ' αυτό. Το πανηγύρι τελειώνει την ερχόμενη Δευτέρα και τα θέματά του θα καλύψουν τουλάχιστον όλη την άλλη βδομάδα. Αλλά είναι και η επικαιρότητα. Τρέχοντα θέματα που αν δεν ειπωθούν στην ώρα τους βράσε ρύζι. Και το σημερινό θέμα είναι ένα τέτοιο.

Οκτόμπερφεστ - Το Σερβίρισμα της Μπίρας

Όλες οι μπίρες του Μονάχου (και μόνο αυτές) παίρνουν μέρος στο Βισν!

Το σερβίρισμα της μπίρας θέλει ταχύτητα. Ο κόσμος περιμένει διψασμένος. Έτσι κι αλλιώς σερβίρεται σε μεγάλα ποτήρια του ενός λίτρου (και μόνο). Πιάσε μια μικρή, εδώ δεν έχει. Η γιορτή απαιτεί μπιροκατανάλωση. Αν δεν θες, μην την πιεις όλη. Σίγουρα ο διπλανός απ' την παρέα σου θα θέλει κάποια ενίσχυση. Το μόνο που μπορείς να επιλέξεις είναι το είδος της μπίρας (αν επιμένεις να μην πάρεις ξανθιά ή να την πάρεις με γκαζόζα για αραίωμα!) αν και βασικά (κατά 99%) σερβίρεται η (ξανθιά) μπίρα της εταιρίας που πατρονάρει τη συγκεκριμένη σκηνή και η οποία είναι ειδική παραγωγή για το Οκτόμπερφεστ.

Οκτόμπερφεστ - Οι Τέντες

Η Μεγαλύτερη σκηνή απ' όλες. Αυτή της Χόφμπρόυ με πάνω από 10.000 θέσεις!

Στο χώρο του πανηγυριού στήνονται τέντες (σκηνές) για να φιλοξενήσουν τους επισκέπτες. Οι τέντες αυτές είναι κατασκευές που μόνο σκηνή δεν θυμίζουν. Μπορεί να τις λένε έτσι αλλά είναι κατασκευές που θυμίζουν μόνιμες εγκαταστάσεις. Ίσως η σκεπή να είναι πάνινη, ίσως ούτε και αυτή. Απ' έξω δε, πολλές φορές είναι διακοσμημένες με διάφορες καλλιτεχνικές παραστάσεις.

Οκτόμπερφεστ - Τα Άλογα

Τα άλογα είναι μια ατραξιόν για το Οκτόμπερφεστ. Ενώ όλη την άλλη περίοδο είναι εξαφανισμένα από το Μόναχο και τα μόνα που κυκλοφορούν είναι αυτά της αστυνομίας, αυτή την εποχή κυκλοφορούν πάρα πολλά στις παρελάσεις. Τόσο της έναρξης όσο και της δεύτερης μέρας.

Οκτόμπερφεστ - Έναρξη

Το μοναδικό κάρο που το έσερναν βόδια! Και με μεγάλο βαρέλι παρακαλώ.

Το Οκτόμπερφεστ είναι ένα πανηγύρι, έγραφα χθες. Και τι πανηγύρι θα ήταν αν δεν είχε κατανάλωση ποτών. Και μιας κι είμαστε στην πατρίδα της μπίρας, δεν θα μπορούσε να έχει άλλο ποτό από τη μπίρα. Που για να φτάσει μέχρι το πανηγύρι πρέπει να μεταφερθεί. Έτσι το Οκτόμπερφεστ ανοίγει με μια εντυπωσιακή μεταφορά της μπωρας στο χώρο του πανηγυριού.
Μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες έχει και το ομογενειακό σάιτ Δορυφόρος.

Οκτόμπερφεστ

Τι είναι το Οκτόμπερφεστ ή αλλιώς Βισν (Oktoberfest - Wiesn); Το μεγαλύτερο λαϊκό πανηγύρι του κόσμου λένε στις διαφημίσεις τους οι αρμόδιοι. Και είναι όντως τεράστιο. Και τι γίνεται, όταν το μεγαλύτερο αυτό πανηγύρι γιορτάζει ένα στρογγυλό αριθμό; Προφανώς γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Θέλετε μια γεύση; Μπορείτε ευχαρίστως να την πάρετε ζωντανά, από την κάμερα που έχει στηθεί στο χώρο.

Μαγιόδεντρο

Ένα από τα σήματα της Βαυαρίας είναι και το μαγιόδεντρο (Maibaum) που στήνεται σε διάφορα μέρη (με το πιο συνηθισμένο μέρος να είναι οι υπαίθριες μπιραρίες). Αποτελείται από ένα ψηλό ξύλο στο οποίο είναι στερεωμένες αριστερά δεξιά, σαν "κλαδιά", παραστάσεις με εικόνες της καθημερινής ζωής, συνήθως της παράδοσης (ή διαφημίσεις) , σε τρία τέσσερα επίπεδα. Στην κορυφή υπάρχει ένα στεφάνι απ’ το οποίο κρέμονται κορδέλες την πρωτομαγιά που μπλέκονται γαϊτανάκι (εξ ου και το όνομα). Όμως, η παρουσία του δεν περιορίζεται μόνο κατά το Μάη.

Ανακαίνιση Κτιρίων

Έχω γράψει κι άλλη φορά για τις ανακαινίσεις (Renovier) που γίνονται στα κτίρια. Τα περισσότερα είναι παλιά ως πολύ παλιά. Δηλ. από πάνω από 100 χρονών μέχρι μερικών εκατοντάδων (από το 1500 τόσα π.χ.). Όμως σε τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν τα καινούρια. Αφενός μεν γιατί πολλά από τα παραδοσιακά αυτά κτίρια είχαν καταστραφεί από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς του 1945 (όπως και στις περισσότερες πόλεις την Γερμανίας) και ξαναφτιάχτηκαν αλλά κρατώντας την μορφή που είχαν πριν (με βάση φωτογραφίες και σχέδια, πολλές φορές μάλιστα χρησιμοποιώντας τα ίδια τα υλικά από τα συντρίμμια) κι έτσι το ότι είναι παλιά είναι σχετικό, υπάρχουν κομμάτια διαφόρων εποχών και αφετέρου γιατί η ανακαίνιση είναι κάτι που φοριέται πολύ.

Γέφυρες

Όχι. Όταν λέω για γέφυρες δεν εννοώ τα τεχνήματα που κατασκευάζουν οι άνθρωποι για να ενώσουν τις απέναντι πλευρές ενός ποταμού ή μιας χαράδρας. Δεν μιλάμε για τη γέφυρα του Καρόλου στην Πράγα (εντάξει, Ντίνα, θα έρθει κι η σειρά της, μην διαμαρτύρεσαι) ή τη γέφυρα του Πύργου στο Λονδίνο (έχω κάτι χρόνια να πάω, πρέπει να κάνω μια επανάληψη). Μιλάω για τις "γέφυρες" που φτιάχνονται ανάμεσα σε αργίες.

Ελλάδα – Γερμανία Οδικά

Μετά την περιγραφή της διαδρομής με χρήση πλοίου και εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης να περιγράψω και το πώς και τι της (πλήρως) οδικής διαδρομής. Κι εδώ οι δυνατότητες είναι δυο: από Βουδαπέστη ή από Ζάγκρεμπ. Η δεύτερη είναι συντομότερη κατά 70 περίπου χιλιόμετρα, αλλά δεν την έχω κάνει μιας και μου είπαν πως οι δρόμοι από κει είναι χειρότεροι (περισσότερα έργα, ειδικά στη Σλοβενία) αλλά και το κόστος αυξημένο μιας και στη Σλοβενία (πάλι) έπρεπε να βγάλεις ετήσια βινιέτα, κάτι που τώρα έχει αλλάξει απ' όσο είδα.

U

Το μετρό στη Γερμανία είναι γνωστό ως U (ου) και έτσι λέγεται συνήθως, είναι σύντμηση του "υπόγειο τρένο", βάζοντας δίπλα και τον αριθμό της γραμμής. Έτσι, στο Μόναχο π.χ., υπάρχουν 6 γραμμές U, οι U1, U2, U3 (που είναι αυτή που με πάει σπίτι) κλπ. Όμως με U υπάρχουν και οι U2 (γιου του) το γνωστό(;) μουσικό συγκρότημα που αυτή την εποχή κάνει περιοδεία ανά την Ευρώπη - στις αρχές του μήνα ήταν στην Αθήνα και σήμερα σειρά έχει το Μόναχο.

Η Διαδρομή Ελλάδα – Γερμανία (ή Αντίστροφα)

Στο 10 ντεκ βρίσκεται η πισίνα

Για να πάει κάποιος απ’ την Ελλάδα στη Γερμανία (και τούμπαλιν) έχει δυο επιλογές: ή θα πάει με αεροπλάνο ή με αυτοκίνητο (το τρένο που μετέφερε κόσμο και κοσμάκη τη δεκαετία του ‘60 το έχουν τόσο πολύ απαξιώσει στην Ελλάδα που δεν νομίζω να το χρησιμοποιεί πια σήμερα κανένας). Κι αν προτιμήσει το αεροπλάνο τα πράγματα είναι απλά, όπως σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Αν όμως προτιμήσει το αυτοκίνητο τότε έχει πάλι δυο επιλογές. Ή θα πάει συνέχεια οδικά, μέσω Βελιγραδίου, ή θα βάλει στο παιχνίδι και το βαπόρι να του βγάλει κάποια χιλιόμετρα. Παράλληλα, θα είναι συνέχεια μέσα στην  Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που σημαίνει απαλλαγή από διατυπώσεις τελωνείων κλπ. Και μπορεί στο αυτοκίνητό του να μεταφέρει όποια ποσότητα θέλει από είδη που αλλιώς υπόκεινται σε περιορισμούς (οινοπνευματώδη, καπνό κλπ).

Προγραμματισμός και Τήρηση Χρονοδιαγραμμάτων

Καλή χρονιά. Εμείς οι εκπαιδευτικοί, έχουμε την τύχη να λέμε καλή χρονιά πολλές φορές το χρόνο. Μια απ' αυτές είναι τώρα που ανοίγουν τα σχολεία. Και τα σχολεία ανοίγουν την ίδια εποχή στην Ελλάδα (11/9 – τη μέρα που έπεσαν οι πύργοι ή που έγινε το πραξικόπημα στη Χιλή) και στα κρατίδια που υπηρετούμε με τη Μαρία: τη Βαυαρία (την πρώτη Τρίτη μετά τις 10/9) και τη Βάδη – Βυρτεμβέργη (την πρώτη Δευτέρα μετά τις 10/9). Με το Σαββατοκύριακο που έτυχε, μαζευτήκαν όλα μαζί. Έτσι, τα σχολεία ανοίγουν κι εγώ πήρα πάλι το τρένο για Στουτγάρδη κι άρχισα να γράφω τις ιστορίες μου εδώ. Καλή χρονιά λοιπόν και καλά να είμαστε να βρισκόμαστε.

Σήμα Καμπάνα

Αφορμή για το σημερινό θέμα μια διαφήμιση της Κοσμοτέ. Έχει σήμα καμπάνα!
Πέρυσι, ενόψει της μετακίνησης στη Γερμανία και με διάφορες εκκρεμότητες για εκεί, ψαχνόμουνα. Ήθελα σπίτι και έψαχνα διευθύνσεις με σχετικές αγγελίες, έψαχνα ξενοδοχεία, έψαχνα δρομολόγια, έψαχνα τι θα κάνω με τηλέφωνο (τιμολόγια και εταιρίες) κλπ. Και μιας και είχα συνηθίσει να ψάχνω μέσω ίντερνετ, ήθελα να έχω μια σύνδεση για ένα μήνα. Η λύση ήταν σύνδεση μέσω κινητού τηλεφώνου.

Θάλασσες

 

Δυο φωτογραφίες από δυο διαφορετικές θάλασσες.Πάντα μου άρεσε η εικόνα από τα νερά που αφρίζουν από τις προπέλες στην πρύμνη των πλοίων και έχω τραβήξει πολλές τέτοιες φωτογραφίες μέχρι σήμερα. Μια απ' αυτές και η πρώτη από τις δυο παραπάνω. Που την έβλεπα και πολλές φορές αναρωτιόμουνα γιατί δεν την έβαλα στο αφιέρωμα στη Σκανδιναβία. Γιατί είναι από τη Βαλτική. Και έχει ένα χρώμα σε πράσινο τόνο, που μ' εντυπωσιάζει αλλά αρνητικά.
Ώσπου επέστρεψα στις πάτριες θάλασσες. Στο Αιγαίο. Και είδα αυτό το μπλε στη δεύτερη και ήρθα στα ίσα μου.
Εντάξει. Υπάρχει λέει εξήγηση από ένα φύκι, που έχει πάει εκεί και έχει χρωματίσει τα νερά κλπ. Αλλά εγώ που τα έχω συνηθίσει γαλάζια, τι να κάνω. Δεν μπορώ να πω πως μ' αρέσει. Να τόχουν να το χαίρονται.
Εγώ ατενίζω το Αιγαίο από την παραλία του Αγίου Ισιδώρου στη Μυτιλήνη κι ανοίγει το μάτι μου.

Καλοκαίρι

Καλοκαίριασε. Τα σχολεία έκλεισαν (επιτέλους) και στις περιοχές μας. Καιρός για διακοπές. Ήταν ένα ζεστό διάστημα αυτό που πέρασε, ζεστό και με διάρκεια. Κοντά ενάμισι μήνα με θερμοκρασίες λίγο πάνω ή λίγο κάτω από τους 30 βαθμούς Κελσίου, απ' ότι λένε οι παλιότεροι δεν είναι συνηθισμένο πράγμα για εδώ. Και μπορεί να φαίνονται λίγοι οι 30 όταν την ίδια εποχή χτυπάνε 40άρια, αλλά, πιστέψτε με, τα 30 εδώ είναι πολλά. Και δεν είναι προετοιμασμένοι για τέτοιες ζέστες.
Όπως στην Ελλάδα το χειμώνα, στα περισσότερα μέρη, δεν είναι προετοιμασμένοι για το χιόνι κι όταν πέφτει δημιουργεί αναστάτωση, το ίδιο συμβαίνει εδώ με τη ζέστη. Κλιματισμός σε λίγα κτίρια υπάρχει, άρα όπου μπεις βράζει. Ευτυχώς, στα μέσα μεταφοράς, τα καινούρια τουλάχιστον, υπάρχει και δεν μπορώ να πω πως ταλαιπωρήθηκα απ' τη ζέστη στα ταξίδια μου. Σε αντίθεση με άλλους που τους χάλασε ο κλιματισμός στο τρένο (δεν είναι φτιαγμένος, λέει, για τέτοιες θερμοκρασίες) και τους βγάλαν σαν κοτόπουλα!
Ήρθε ο καιρός λοιπόν. Φεύγω για 40 περίπου μέρες απ' τη Γερμανία, να ξαναβρεθώ στην Ελλάδα που έχω να τη δω 7 μήνες. Σταματάει, λοιπόν, για λίγο και η αποστολή γραμμάτων. Πώς το έλεγαν τα χειμερινά σινεμά εκείνες τις εποχές που έκλειναν και παρέδιδαν στα θερινά; "Ραντεβού το Σεπτέμβριο". Έτσι κι εγώ, δίνω ραντεβού για το Σεπτέμβρη, καλά να είμαστε και (δυσάρεστες) εκπλήξεις απ' τις προϊστάμενες αρχές να μην έχουμε (γιατί το τελευταίο διάστημα μας έχουν συνηθίσει σε τέτοια).
Καλή ξεκούραση σε όλους, είτε τέλειωσαν τις διακοπές τους, είτε τις συνεχίζουν, είτε, όπως εγώ, τις αρχίζουν.

Καλή αντάμωση.

Σχεδιασμός – Οργάνωση Αστικών Συγκοινωνιών

Το ποστ αυτό ανέβηκε πριν μερικές μέρες. Το ξανάφερα στην πρώτη θέση για δυο λόγους. Πρώτος και βασικός, πως απ' τη μέρα που πρωτοανέβηκε συμπληρώθηκε αρκετές φορές. Όχι τόσο με φωτογραφίες όπως συνήθως γίνεται, αλλά με κείμενο. Κείμενο που έχει να κάνει με πράγματα που συμβαίνουν εδώ και στην Ελλάδα παράλληλα αυτή την εποχή. Ο δεύτερος λόγος είναι αυτός ακριβώς: τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και το καθιστούν επίκαιρο.

Τιμές

Έχω ξαναγράψει, νομίζω, για τον ανταγωνισμό των τιμών απ' τα διάφορα καταστήματα με παρεμφερή (ή και τα ίδια) προϊόντα. Π.χ. ανάμεσα στο (γνωστό) ΙΚΕΑ και το Πόκο ή το Ρόλλερ ή ένα απ' τα τόσα άλλα. Για να γίνει πιο κατανοητό το θέμα θα δώσω ένα απλό παράδειγμα με πραγματικές τιμές από ένα κοινό και καθημερινό είδος: το κρουασάν.

Βόλτα στα Κηπόσπιτα

Έγραφα για τα κηπόσπιτα ή αλλιώς για τους μικρόκηπους. Που συνηθίζονται εδώ σε όλες τις πόλεις αλλά και σε άλλες χώρες, απ’ ότι έμαθα. Και είχα βάλει φωτογραφίες χειμωνιάτικες, που μπορούσα να πάρω απ’ έξω. Να λοιπόν που μου δόθηκε η ευκαιρία να πάρω και φωτογραφίες από μέσα. Όχι μέσα από τα σπίτια αλλά μέσα απ’ τον οργανωμένο με κηπάκους χώρο. Και πιο καλοκαιρινές, με τους κήπους περιποιημένους και φτιαγμένους.

Φωτοβολταϊκά Παντού

Έχω ξαναγράψει για την ευρεία χρήση φωτοβολταϊκών και για τα τεράστια "πάρκα" που υπάρχουν με τέτοια. Και ενώ το έχω συνηθίσει να υπάρχουν φωτοβολταϊκά σε χωράφια ή σκεπές σπιτιών αποθηκών κλπ προχθές είδα σε μια γέφυρα μια πινακίδα που συνήθως υπάρχει όταν υπάρχει κοντά παραγωγή ηλεκτρισμού από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Πόσο ρεύμα παράχθηκε και πόσο διοξείδιο γλυτώσαμε. Και ψάχνοντας να δω πού είναι οι κυψέλες τις ανακάλυψα ακριβώς στο πάνω μέρος, στα ηχοπετάσματα της γέφυρας. Δηλ. δεν αφήνουν μέρος που να μην το εκμεταλλευτούν!

Λίντερχοφ

Είχαμε επισκεφτεί το Νόισβανστάιν, πήγαμε στο Χέρενίσελ Σλος, είπαμε λοιπόν να επισκεφτούμε και το τρίτο απ' τα παλάτια που έχτισε ο Λουδοβίκος 2ος της Βαυαρίας, το Λίντερχοφ. Είναι και το μοναδικό που τέλειωσε και έμεινε μέσα. Τα υπόλοιπα έμειναν μισοτελειωμένα (στο εσωτερικό τους) είτε γιατί του τέλειωσαν τα φράγκα είτε γιατί τέλειωσε από βασιλιάς! Προφανώς κι αυτό είναι φτιαγμένο με έμπνευση απ' το πρότυπό του: τις Βερσαλίες.

Νεκροταφεία

Γιατί ως γνωστόν «απ’ τη ζωή ως το θάνατο είν’ ένα μονοπάτι» ή «δυο πόρτες έχει η ζωή» κλπ.

Τόλγουντ

Έχω αναφέρει πολλές φορές πως στο Μόναχο στήνονται πολλά "πανηγύρια". Κι έχω πει πως αυτές τις μέρες υπάρχει άλλο ένα (Τόλγουντ - Tolwood -λέγεται και τελειώνει την Κυριακή), μόνο που δεν ήξερα τι ακριβώς περιλάμβανε. Το επισκέφτηκα λοιπόν να μου φύγει η απορία και έμεινα κατάπληκτος. Πρώτα πρώτα απ' το πλήθος του κόσμου που πήγαινε εκείνη την ώρα. Κατόπιν απ' την έκταση. Και κατά τρίτον απ' την ποικιλία του.

Ποδηλασία

Για τα ποδήλατα έχω ξαναγράψει. Απλά τώρα που άνοιξε ο καιρός το εμπεδώνω καλύτερα και είπα να επανέλθω αναλυτικά. Εξάλλου μόλις αποκτήσαμε κι εμείς ποδήλατα. Ο Γιάννης κι η Μάγδα τώρα που φεύγουν οριστικά για Ελλάδα μας παρέδωσαν τα δικά τους. Να τους ευχαριστήσω κι από εδώ και να τους ευχηθώ καλή πατρίδα.

Ψάρια

Για το ότι απ' τα φαγητά που μου λείπουν περισσότερο στο Μόναχο είναι τα φρέσκα ψάρια το έχω ξαναγράψει. Ψάρι φάγαμε πολύ (μα πάρα πολύ) στη διάρκεια της εκδρομής στη Σκανδιναβία. Για πρωινό ή στο βραδινό μπουφέ το ψάρι ήταν πάντα παρόν. Κύρια σολομός καπνιστός ή μαγειρεμένος με διάφορους τρόπους. Αλλά όταν τέλειωσε η εκδρομή επιστρέψαμε στα ίδια. Και η έλλειψη φρέσκου ψαριού και κύρια απ' τα λεγόμενα ψιλά επανήλθε.

Αμβούργο

Το Αμβούργο το  επισκέφτηκα γυρίζοντας από τη Σκανδιναβία. Ήταν η τελευταία μας στάση. Έτσι θα βάλω εδώ τα του Αμβούργου αν και, προς αποφυγή παρεξηγήσεων σαφώς δεν ανήκει στη Σκανδιναβία. Πάντως, έχει σχέση με την Κοπεγχάγη και άλλες σκανδιναβικές πόλεις (όλοι ήταν στη Χανσεατική Ένωση).

Το Αμβούργο είναι ένα απ’ τα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου και απέχει περίπου 100 χλμ απ’ τη θάλασσα! Είναι μια πόλη με ναυτική και εμπορική παράδοση. Τα αρχικά της είναι ΗΗ δηλ. Χανσεατικό Αμβούργο όπως είναι ο πλήρης τίτλος του αφού ήταν στην χανσεατική ένωση (που λέγαμε), τουτέστιν την εμπορική ένωση που υπήρξε πριν από 200 χρόνια περίπου με στόχο την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων (αντίστοιχη της Ευρωπαϊκής ένωσης θα λέγαμε).

Όσλο

Από μουσείου άρξασθε. Με το που φτάσαμε στο Όσλο επισκεφθήκαμε το μουσείου των Βίκινγκς.

Στοκχόλμη

Στη Στοκχόλμη βρεθήκαμε δυο φορές. Την πρώτη για να πάρουμε το πλοίο για Τούρκου και τη δεύτερη για να τη δούμε. Την πρώτη πάντως, ο κυρ Γιώργος, που οργάνωσε την εκδρομή, αλλά ήταν και μαζί μας, ξέροντας την κάθε τρύπα που θα μπορούσαμε να δούμε, που θα θέλαμε να επισκεφτούμε (π.χ. πού ακριβώς έχει τουαλέτες!) ή να αποφύγουμε, μας έσπρωξε στο μουσείο Βάζα. Αυτό είναι μουσείο με έκθεμα ένα καράβι που βυθίστηκε στο πρώτο του ταξίδι, εντοπίστηκε και ανελκύθηκε πριν λίγα χρόνια και εκτίθεται έτσι όπως συντηρήθηκε στη λάσπη της θάλασσας. Δίπλα υπάρχει μια αναπαράσταση του πλοίου σε μικρογραφία, όπως ήταν τότε με τα χρώματά του που είχε και (βέβαια) έχουν χαθεί σήμερα καθώς και από τις εργασίες τόσο της κατασκευής του, όσο και της ανέλκυσης. Εξαιρετικά ενδιαφέρον μουσείο, κρίμα όμως που έκλεινε σε μισή μόνο ώρα.

Ελσίνκι

 

Κι όμως απ' τα ενδιαφέροντα πράγματα στο Ελσίνκι είναι οι εκκλησίες του. Αυτή είναι η Ρώσικη.

Κοπεγχάγη

Η Κοπεγχάγη είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Δανίας. Σήμα της η μικρή γοργόνα που όμως δεν την είδαμε γιατί είχε πάει μια βόλτα μέχρι την Κίνα, σε μια έκθεση. Κι ούτε καν το μέρος που συνήθως βρίσκεται δεν είδαμε αφού, τη μέρα που βρεθήκαμε εμείς, είχε στην πόλη Μαραθώνιο! Στη φωτογραφία είναι ένα αντίγραφό της από το πάρκο Τίβολι.

Σκανδιναβία, Εν Πλω

Με τα καράβια που κυκλοφορήσαμε, εκτός από τον εντυπωσιασμό από τα ίδια που περιέγραφα χτες, εντυπωσιακή ήταν και η θέα προς τα έξω. Πηγαίναμε με μικρή ταχύτητα αφού είτε ήμασταν δίπλα σε νησίδες και σε κανάλια είτε μέσα στο φιόρδ πράγμα που σήμαινε και πως τα απόνερά μας θα ενοχλούσαν ό,τι βρισκόταν στις διπλανές (κυριολεκτικά) παραλίες και πως το καράβι έπρεπε να προσέχει για ξέρες. Πάντως, υπήρχαν και αντίστοιχα με τα "ραντάρ εκφοβισμού" στους δρόμους που έδειχναν στον καπετάνιο με τι ταχύτητα πήγαινε (σε χλμ. ανά ώρα).

Σκανδιναβία, Καράβια

Είχαμε στο πρόγραμμα τρεις μετακινήσεις με καράβια: Στοκχόλμη - Τούρκου, Ελσίνκι - Στοκχόλμη και Όσλο - Φρέντενκχάβεν (Δανία). Το ένα καλύτερο απ' το άλλο (τρόπος του λέγειν). Πώς είναι αυτά που έχουμε στην Ελλάδα; Καμία σχέση. Ειδικά μ' αυτά που ξέρω για τη Μυτιλήνη η σύγκριση θα ήταν ετεροβαρής.

Σκανδιναβία, Οδικό Δίκτυο

Γέφυρα στη Δανία. Γενικά, εδώ το οδικό δίκτυο είναι αξιώσεων.

Οι χώρες που επισκέφτηκα και τις λέω εν συντομία σκανδιναβικές κι ας μην ήταν όλες, έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Εκτός από την Δανία της οποίας το υψηλότερο σημείο είναι στα 180 μέτρα(!) και έχει πυκνότητα 128 άτομα ανά τετρ. χλμ., οι άλλες είναι αραιοκατοικημένες (15 - 20 κάτοικοι ανά τετρ. χλμ.). Έτσι δρόμοι αξιώσεων υπάρχουν μόνο όταν συνδέουν κύριες και μεγάλες πόλεις ενώ όταν πάμε προς τα έξω το πράγμα γίνεται δύσκολο. Ειδικά στην Νορβηγία πληρώνεις και διόδια για δρόμους που μόνο ως αυτοκινητόδρομοι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.

Σκανδιναβία

Δημαρχείο Κοπεγχάγης

Ας αρχίσω να γράφω για τη Σκανδιναβία. Πρέπει να διώξω και τις φωτογραφίες από τον υπολογιστή μιας και ο χώρος γίνεται ασφυκτικός. Μην περιμένετε ανάλυση όπως για τις γερμανικές πόλεις. Αλλά κάποια πράγματα που είδα και με εντυπωσίασαν.

Σταθμοί Μετρό, Εσωτερικά

Μόναχο: Μύνχνερ Φράιχάιτ

Οι σταθμοί του μετρό δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Είχα πάρει ένα μαίηλ με σταθμούς του μετρό σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Μέσα σ’ αυτούς είχε και 4(!) του Μονάχου. Τι να πω. Ούτε απ’ τις φωτογραφίες με εντυπωσιάσανε, ούτε πολύ περισσότερο οι δυο που τους ξέρω από κοντά (στους άλλους δεν έχω βρεθεί μιας και είναι απ’ την άλλη μεριά από κει που μένω). Εντυπωσιακοί είναι οι σταθμοί, ας πούμε, τις Μόσχας που, αν και δεν έχω πάει, οι φωτογραφίες τους που έχω δει είναι καταπληκτικές.

Σταθμοί

Η κάθε πόλη, το κάθε χωριό έχει το δικό της σιδηροδρομικό σταθμό. Οι πόλεις, εκτός από τον κεντρικό έχουν και επιπλέον, μικρότερους σταθμούς όπως επίσης και σταθμούς μετρό, ή σταθμούς τραμ - λεωφορείων. Κάποιοι μάλιστα είναι μεγάλοι όσο και ο κεντρικός (π.χ. στο Βερολίνο ελάχιστα διαφέρει αυτός που ονομάζεται κεντρικός από τον Όσταμπανοφ ή τον Ζοολόγισερ γκάρντεν). Κάποιοι άλλοι είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακοί.

Οι Αριθμοί των Σπιτιών

Στο Μόναχο (σε άλλα μέρη ίσως όχι τόσο) αν ψάχνεις το όνομα ενός δρόμου υπάρχουν δυο περιπτώσεις: ή δεν θα το βρίσκεις πουθενά γραμμένο ή εκτός από τις γωνίες που θα έχουν πινακίδα θα το βρεις γραμμένο και σε κάθε πινακίδα με τον αριθμό που έχει ένα σπίτι. Ας πούμε πως η διεύθυνση είναι «Zwillingstraße 5». Δεν γράφουν στην πόρτα απλά 5. Γράφουν 5 με μεγάλα νούμερα και από κάτω με μικρά μεν, ευδιάκριτα δε, είναι γραμμένο και το «Zwillingstr.». Και μάλιστα ενδιάμεσα η γραμμή είναι συνήθως βελάκι προς τα εκεί που μεγαλώνουν τα νούμερα και αν η κύρια είσοδος δεν είναι φανερή ή βρίσκεται σε στενάκι, το βελάκι είναι σπαστό για να σου δείχνει προς τα πού θα την βρεις.