Άσπρη Μέρα

Επιτέλους. Ήρθαμε στην Ελλάδα, και μάλιστα στην Αττική για να δούμε άσπρη μέρα! Όχι, δεν τα κονομήσαμε ξαφνικά (τέτοιο πράγμα και μάλιστα στην Ελλάδα;) Δεν μιλάω για οικονομική άσπρη μέρα. Υπάρχει κι άλλος τρόπος για να δεις άσπρη μέρα: να χιονίσει. Μπορεί η παροιμία να προτρέπει να "μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις άσπρη μέρα" αλλά αυτό ακριβώς δείχνει πως είναι κι αυτός ένας τρόπος. Απ' την πρώτη στιγμή που βγήκαμε απ' την Αττική Οδό προς Εθνική κι είδαμε την Πάρνηθα αυτή ήταν κάτασπρη (και μ' έναν ήλιο να, μετά συγχωρήσεως). Στην πάνω φωτογραφία φαίνεται στο βάθος η Πάρνηθα χιονισμένη.

Χρόνια Πολλά

Καλά Χριστούγεννα

Τελευταία μέρα λειτουργίας των σχολείων για το 2011. Από αύριο διακοπές. Δηλ. τι από αύριο, αφού αύριο είναι Σάββατο - παραμονή. Άρα από Τρίτη οι διακοπές. Μέχρι τότε, οι αργίες. Έτσι, αύριο φεύγουμε για Αθήνα και επιστρέφουμε στις 7 του Γενάρη. Σάββατο πάλι και μάλιστα τ' αη - Γιαννιού που γιορτάζω, αλλά έτσι το 'φερε η αεροπορική συγκυρία. Βλέπετε για να ταξιδέψουμε με φτηνότερο εισιτήριο επιλέξαμε την Αιρ-Κίνα! Η οποία τελευταία κάνει τη διαδρομή Πεκίνο - Αθήνα μέσω Μονάχου. Δυο φορές τη βδομάδα, Τετάρτη και Σάββατο, μέρες που μας ήρθαν βολικά αυτή τη φορά. Το είχα δει τον Αύγουστο, ήταν 90€ το άτομο κατά διαδρομή (σύνολο 360). Επειδή δεν είχαμε καταλήξει τι θα κάνουμε για τα Χριστούγεννα το καθυστερήσαμε λίγο και όταν αρχές Σεπτέμβρη μπήκα να κάνω την κράτηση τα βρήκα στα 290€!

Χώρα (Ελλήνων) μεταναστών γίνεται και πάλι η Γερμανία

Διατίμηση

Στην Ελλάδα υπάρχουν κάποια είδη που είναι σε διατίμηση. Δηλ. η τιμή τους είναι συγκεκριμένη για όλα τα σημεία πώλησης, είναι παντού η ίδια. Αυτό δεν πολυσυνηθίζεται στις καπιταλιστικές κοινωνίες γενικά, κι ακόμα και στην Ελλάδα, περισσότερο ως δικαιολογία των κυβερνήσεων υπάρχει, ως μια λαϊκίστικη εκδήλωση, παρά ως ουσία. Και δεν μιλάω για τις περιπτώσεις που επιβάλλεται ανώτατη τιμή για την προστασία των καταναλωτών από την αισχροκέρδεια ορισμένων (όπως π.χ. συμβαίνει τακτικά με τις τιμές της βενζίνας). Αλλά για διατίμηση.

Ίζι Τζετ

Την Ίζι Τζετ (easyJet) την είχα ακούσει πριν από αρκετά χρόνια. Ίσως ήταν η πρώτη αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους που έμαθα. Για όποιον δεν την ξέρει είναι η πρώτη (εκεί γύρω στα 1995) απ' τις Ίζι εταιρίες του Κύπριου επιχειρηματία Στέλιου (Χατζηιωάννου). Μετά απ' αυτήν ακολούθησαν κι άλλες, είτε τοπικές όπως η Ίζι Μπας που μεταφέρει κόσμο από τα αεροδρόμια του Λονδίνου προς το κέντρο της πόλης και αντιστρόφως ή η Ίζι Κρουίζ που οργανώνει φτηνές - λέει - κρουαζιέρες στο Αιγαίο (ξεκίνησε με τη Μεσόγειο, αλλά πουλήθηκε το 2009 - το ανακάλυψα τώρα, πού να προλάβει κανείς τις επιχειρηματικές δραστηριότητες). Εμείς χρησιμοποιήσαμε για πρώτη φορά την πρώτη τώρα που πήγαμε στο Λονδίνο. Ήταν μια καινούρια εμπειρία κι έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ και μ' αυτήν.

Φάτνες (Krippen)

Όταν έγραψα για το Όμπεραμεργκάου είχα αναφερθεί στις φάτνες. Κάτι που είναι αυτονόητο αφού στο χωριό αυτό φτιάχνονται τα περισσότερα από τα στολίδια για φάτνες που πουλιούνται στις αγορές του Μονάχου (και όχι μόνο) αλλά και γιατί πολλές απ' τις μόνιμες "φάτνες" που στολίζουν εκκλησίες ή που στήνονται αυτή την εποχή έχουν κατασκευαστεί από τεχνίτες από την περιοχή αυτή. Γιατί το στήσιμο μιας φάτνης θεωρείται αυτονόητο για την εποχή αυτή. Και μπορεί το χριστουγεννιάτικο δέντρο να στήνεται για λίγες μόνο μέρες και κάποιες φορές να παραλείπεται, αλλά η φάτνη είναι απαραίτητη.

Νυρεμβέργη - η Χριστουγεννιάτικη Αγορά

Όπως έγραφα την περασμένη βδομάδα, αυτή η εποχή είναι εποχή με τις χριστουγεννιάτικες αγορές. Στο Μόναχο έχουν στηθεί πεντέξι και μιας και είναι η τελευταία χρονιά που τις βλέπω, τις έχω επισκεφτεί όλες. Αλλά οι μεγάλες και φημισμένες αγορές της περιοχής είναι του Σάλτσμπουργκ και της Νυρεμβέργης. Στο Σάλτσμπουργκ είχα πάει πέρυσι μιας και είναι ανοιχτή και τη μέρα τα Χριστούγεννα και την επόμενη σε αντίθεση με της Βαυαρίας που κλείνουν από 22 - 24 το μεσημέρι. Φέτος έλεγα να πήγαινα στη Νυρεμβέργη κι η τύχη το έφερε και πήγα δυο φορές: μια με την οικογένεια και μια με το σχολείο! Η αγορά της Νυρεμβέργης καταλαμβάνει μεν την κεντρική πλατεία (αν μπορώ να την πω έτσι) αλλά επεκτείνεται και αρκετά σ' όλη τη διαδρομή απ' το σταθμό μέχρι την κυρίως αγορά αλλά και σε πολλά στενά ένα γύρω.

Ωράριο Καταστημάτων

Κυριακή σήμερα, αλλά τα μαγαζιά στην Ελλάδα είναι ανοιχτά γιατί είναι η τελευταία (απλή) Κυριακή του χρόνου (η επόμενη, η πραγματικά τελευταία, είναι η μέρα των Χριστουγέννων που ούτως ή άλλως είναι αργία). Αυτό είναι μια παλιά παράδοση των καταστηματαρχών, κάποτε είχε φτάσει τις τρεις Κυριακές αυτό, άρχισαν οι αντιδράσεις απ' τους υπαλλήλους και περιορίστηκε στις μια - δυο (και καλά έκαναν που αντέδρασαν, γιατί προσπαθούσαν με πλάγιο τρόπο να επιτρέπεται ν' ανοίγουν τα μαγαζιά όποια μέρα - και ώρα - ήθελαν, όλο το χρόνο). Παράλληλα, έβλεπα πριν λίγο μια διαφήμιση στην τηλεόραση που έλεγε πως την παραμονή των Χριστουγέννων θα είναι ανοικτά μέχρι τις 6 το απόγευμα. Μάλλον γνωστά λοιπόν αυτά τα για τους εν Ελλάδι διαμένοντες αλλά και για όσους βρίσκονται εκεί, τι γίνεται αντίστοιχα στη Γερμανία;

Συνέπεια στη Λήψη Αποφάσεων, Συνέχεια

Στο χθεσινό σημείωμα έγραφα πόση ήταν η υποχρέωση παραμονής στις θέσεις που διορίζονταν οι εκπαιδευτικοί τις δεκαετίες του 70 και του 80. Από τα πέντε χρόνια στο ένα αλλά για ειδικές περιπτώσεις μπορούσε να είναι τρία. Τα θέμα είναι ότι αυτό με τα τρία χρόνια χρησιμοποιήθηκε σε ελάχιστες περιπτώσεις. Εκτός από το 86 και 87 που ανέφερα χθες, ενεργοποιήθηκε ξανά το 95 και το 96 - πάλι με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Τότε ήταν που διορίστηκα κι εγώ στο Διδυμότειχο. Το Διδυμότειχο που (όπως και η Ορεστιάδα) κατατάχτηκε στην κατηγορία Θ των 9 μορίων το 1995. Γέμισαν τα σχολεία καθηγητές που ήμασταν εκεί απ' την αρχή μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς. Αυτό όμως είχε δυο παρενέργειες. Μια πραγματική - αφού τα σχολεία ήταν γεμάτα και μιας και όσοι ήμασταν σ' αυτοί την κατηγορία δεν μπορούσαμε να πάρουμε ούτε απόσπαση ούτε να μετακινηθούμε δεν υπήρχε χώρος για αναπληρωτές, έτσι οι ντόπιοι που δούλευαν έτσι για αρκετά χρόνια βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς δουλειά - και μια που ήταν απλά στο μυαλό των τοπικών παραγόντων - ότι το να χαρακτηρίζεται το μέρος τους δυσπρόσιτο ήταν υποτιμητικό και μειωτικό. Έτσι έπεσαν οι σχετικές πιέσεις και μειώθηκαν τα μόριά τους και αποχαρακτηρίστηκαν από δυσπρόσιτα ήδη από το 1998. Ζητήσαμε κι εμείς να φύγουμε χωρίς να ισχύει η τριετία (να μας κάνουν τα 3 2, υπήρχε και το προηγούμενο του 89) αλλά πού τέτοια τύχη.

Συνέπεια στη Λήψη Αποφάσεων

Το σημερινό σημείωμα δεν έχει να κάνει με τη Γερμανία. Αλλά αφού τα "γράμματα απ' τη Γερμανία" περιλαμβάνουν τις εντυπώσεις ενός εκπαιδευτικού αποσπασμένου στη Γερμανία, τα προβλήματα που προκύπτουν απ' αυτήν ακριβώς την ιδιότητα έχουν θέση κι αυτά εδώ. Σήμερα λοιπόν θα αναφερθώ στη συνέπεια που δείχνει η ελληνική κυβέρνηση στις αποφάσεις που παίρνει. Δηλαδή, για την ακρίβεια, για τη μη συνέπεια. Γιατί αν έδειχνε συνέπεια, δεν θα μπορούσε να υπάρχει πρόβλημα. Θα έλεγε κανείς πως μπορεί κάποιες αποφάσεις να μην είναι σωστές, αλλά τουλάχιστον ακολουθούν έναν συγκεκριμένο σκεπτικό. Όπως για παράδειγμα, οι τελευταίες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορεί να διαφωνώ μαζί τους αλλά ακολουθούν με συνέπεια αυτά που λέει όλον τον καιρό η Μέρκελ. Μπορεί να αλλάζει ο κόσμος γύρω μας και γύρω της, αλλά αυτή σταθερά επιμένει στα ίδια!

Συγχώνευση Λυκείων

Το παρακάτω σχόλιο δημοσιεύτηκε σήμερα στον Ισοκράτη (μην περιμένετε να μπείτε, τον κλείσανε από χρόνια). Το δικτυακό τόπο για την "Παιδεία των ομογενών και τη διαπολιτισμική εκπαίδευση". Που όμως για να το διαβάσει κάποιος πρέπει να είναι γραμμένος σ' αυτόν κι έτσι το αναδημοσιεύω κι εδώ. Η είδηση είναι πως στο Μόναχο συγχωνεύτηκαν τα δυο Λύκεια που υπήρχαν μέχρι ΧΘΕΣ. Και μπορεί συγχωνεύσεις να έγιναν πολλές το καλοκαίρι στην Ελλάδα αλλά εδώ έχουμε δυο διαφορές: Μία τη χρονική στιγμή που αυτή εφαρμόζεται στα μέσα της χρονιά και δεύτερη το μέγεθος τόσο των σχολείων καθαυτών αλλά και των τμημάτων απ' τα οποία αποτελούνται

Τραπεζικοί Λογαριασμοί

Το σημερινό σημείωμα είναι "απάντηση" σε σχόλιο φίλου του ιστολογίου. Το ερώτημα για την ακρίβεια έμπαινε για τις γερμανικές τράπεζες. Δηλαδή για το τι γίνεται με τις τράπεζες εδώ, τι έξοδα κρατάνε, τι επιτόκια δίνονται, τι δίκτυα υπάρχουν. Και με τα δυο πρώτα ερωτήματα συνδέονται και τα είδη των λογαριασμών που υπάρχουν που έχουν μιας και όλ' αυτά συνδυάζονται.

Φράιμπουργκ 2

Συνέχεια και τέλος για το Φράιμπουργκ. Πολυκατοικίες γεμάτες με λουλούδια σε μια πλατεία του. Αποκάλυψη.

Φράιμπουργκ

Το Φράιμπουργκ (Freiburg). Το μικρό, γλυκό Φράιμπουργκ που λέει κι η Αγγελίνα (που παρακολούθησε παλιότερα ένα πρόγραμμα στα πλαίσια του Εράσμους εδώ και της ζητήσαμε πληροφορίες για την πόλη που ήταν εξαιρετικές και πολύτιμες). Να βάλω σήμερα τα σχετικά που τα έχω τόσο καιρό και όλο κάτι συμβαίνει και ξεμένει. Κανονικά, τέτοιες μέρες θα 'πρεπε να έβαζα για τη Νυρεμβέργη που έχει μια φημισμένη χριστουγεννιάτικη αγορά και την επισκέφθηκα πρόσφατα, αλλά πού καιρός. Το Φράιμπουργκ λοιπόν είναι η μεγαλύτερη πόλη στην περιοχή του Μαύρου Δάσους (με πάνω από 220.000 κατοίκους), Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα αφού εδώ πέθανε ο Νίκος Καζαντζάκης. Βρίσκεται στα σύνορα με τη Γαλλία (λιγότερο από 10 χλμ) αλλά και την Ελβετία. Είναι προσβάσιμη με τρένο και αυτοκινητόδρομο από Καρλσρούη, Μπάντεν - Μπάντεν, ενώ από το Μόναχο μπορείς να πας με το αυτοκίνητό σου και διασχίζοντας το δάσος, έχει αρκετά καλό δρόμο (που βέβαια, για να πας γρήγορα, πάλι πρέπει να πας μέχρι τη Στουτγάρδη)!

Μόναχο

3ο Άντβεντ σήμερα, με μια όμορφη φωτογραφία που δείχνει το σταθμό του Μονάχου σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Στο σκεπαστό (εκεί που φαίνεται ανάποδα η διαφήμιση της Gruding) είναι το κυρίως μέρος, όπου σταματούν τα τρένα των μακρινών αποστάσεων (αλλά όχι μόνο) ενώ στα πλάγια είναι κάποια τοπικά. Με λίγο χιόνι στις γραμμές και στο βάθος οι πύργοι της Φράουενκίρχε και του Δημαρχείου. Από μια έκδοση του οργανισμού αστικών συγκοινωνιών (MVV).

Πρώτο Χιόνι

 Σήμερα έπεσε το πρώτο χιόνι. Μέχρι τώρα ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός. Θερμοκρασίες μέχρι 10 - 12 βαθμούς τη μέρα και γύρω στους 4 - 5 τη νύχτα. Κάποιες φορές έκανε κάποιες απόπειρες να κρυώσει, αναθάρρησαν οι Μοναχέζοι κλπ που περιμένουν το χιόνι πώς και τι και για τα χειμερινά σπορ εκτός των άλλων, ήλπισαν πως, να τώρα θα χιονίσει αλλά τίποτα. Την Τετάρτη που έφυγαν τα παιδιά και πήγαμε μαζί τους στο αεροδρόμιο είδαμε μια γάνα χιόνι στα χωράφια, αλλά μέχρις εκεί. Το βράδυ είχε κι αυτό εξαφανιστεί.

Νέο Συγκοινωνιακό Έτος

Και πέρυσι τέτοιες μέρες είχα γράψει ένα σημείωμα μ' αυτόν τον τίτλο. Αλλά τι να γίνει που το "έτος" έχει συγκεκριμένη διάρκεια και όταν τελειώνει το ένα αρχίζει το επόμενο! Τη Κυριακή λοιπόν, αρχίζει το νέο συγκοινωνιακό έτος για όλους τους συγκοινωνιακούς φορείς της Γερμανίας. Τρένα, λεωφορεία, μετρό, τραμ κλπ κάνουν τις αλλαγές που θέλουνε αυτήν την εποχή. Βέβαια, υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που κάποια έργα δεν έχουν τελειώσει ή κάποια άλλα αρχίζουν αργότερα κι έτσι γίνονται και τροποποιήσεις ενδιάμεσα. Αλλά κι αυτές μπαίνουν στο πρόγραμμα τώρα και τα πλάνα που βγαίνουν τις περιλαμβάνουν κι αυτές. Ας πούμε ολοκληρώθηκαν τα έργα για τετραπλή γραμμή ανάμεσα Μόναχο - Άουγκσμπουργκ. Έτσι, τα τρένα μπορούν να κινηθούν πιο γρήγορα. Αλλά λίγο έχει μπει αυτό σε εφαρμογή μέχρι τώρα. Από μεθαύριο όμως, όλα θ' αρχίσουν να φεύγουν από το Μόναχο 5 με 8 λεπτά αργότερα.  Όλα; Ε, όχι και όλα, τα μεγάλων αποστάσεων που θα χρησιμοποιούν τις γραμμές που δεν περνάνε κοντά από τις αποβάθρες!

Knödel

Παραβαίνοντας τους (εσωτερικούς) κανόνες αυτού του ιστολογίου ο τίτλος είναι στα Γερμανικά. Κι αυτό γιατί υπάρχει διχογνωμία για το ποια είναι η μεταγραφή της λέξης Knödel στα Ελληνικά. Κνούντελ όπως ακούγεται και γράφεται συχνά ή κνέντελ όπως θα ακουγόταν από κάποιο Γερμανό; Κι αυτό γιατί ενώ συνήθως το βρίσκω με -ου-, αυτό το ο με τις τελείες από πάνω (ουμλάουτ τα λένε) ακούγεται μάλλον -ε- αν και το στόμα πάει ν' ανοίξει για να πει -ο-. Και μάλιστα πολύ κοφτό όπως ακούγεται από τον ιστοχώρο του μεγάλου γερμανικού λεξικού PONS. Που κι εκεί όμως, η μετάφραση δεν μπορεί να δώσει καλή περιγραφή του τι είναι αυτό το πράγμα. Είδος κεφτέ λέει. Μάλλον αποτυχημένη θα έλεγα. Τουλάχιστον εγώ, όταν ακούω κεφτέ το μυαλό μου πάει σε κεφτέ με κρέας (καμία σχέση). Γιατί για όποιους άλλους κεφτέδες χρησιμοποιούμε και το προσδιοριστικό του είδους απ' το οποίο είναι φτιαγμένο (πατατοκεφτέδες, ρεβυθοκεφτέδες, κρεμμυδοκεφτέδες και τόσα άλλα είδη). Πέρ' απ' αυτό, ο κεφτές είναι τηγανητός, ουδέν ανακριβέστερον για το κνέντελ που σε κάποια μέρη (όπως στη Νυρεμβέργη που ήμουν πρόσφατα) το λένε κλος (Kloß) και έτσι είδα και σε ψυγείο σουπερμάρκετ εδώ, έτοιμο μείγμα για να φτιάξει όποιος θέλει.

Μονώσεις

Πολλές φορές έχω "κατηγορήσει" τα σπίτια και γενικά τα κτίρια εδώ. Ότι γίνονται με τα ψέματα. Δηλ. μιας και η περιοχή δεν έχει σεισμικότητα, τα κτίρια δεν χρειάζονται κολόνες, δοκούς και τέτοια ούτε θεμέλια γερά. Απλά να βάλεις το ένα κομμάτι πάνω στο άλλο και έτοιμο το αποτέλεσμα. Αλλά το θέμα μου σήμερα είναι οι μονώσεις. Και οι μονώσεις είναι πολύ καλές. Τόσο όσον αφορά τη θέρμανση όσο και τον ήχο. Για την υγρασία είναι σχετικά τα πράγματα. Το είχα ξεχάσει το πόσο σημαντικό είναι το θέμα της μόνωσης, αν και αρκετές φορές συζητάμε την αποτελεσματικότητά της. Όμως το ταξείδι στο Λονδίνο με βοήθησε να θυμηθώ.

ΑΤΜ

ΑΤΜ λέγοντας εννοούμε κυρίως, τόσο στα Ελληνικά (Αυτόματη Ταμειολογιστική Μηχανή) όσο και στα Αγγλικά (και σε άλλες γλώσσες), τα μηχανήματα που υπάρχουν έξω από τις τράπεζες ή και σε διάφορα άλλα σημεία και απ' τα οποία μπορεί κανείς να πάρει χρήματα απ' αυτά που έχει καταθεμένα στην τράπεζά του ή σε άλλη τράπεζα ή ακόμα και να δανειστεί μέσω της πιστωτικής του κάρτας. Μπορεί επίσης να μάθε το υπόλοιπο του (ή των) λογαριασμού του ή να καταθέσει λεφτά ή να πληρώσει διάφορους λογαριασμούς. Και λέω κυρίως, γιατί τα ΑΤΜ δουλεύουν(;) με ΑΤΜ, έναν τρόπο ανταλλαγής δεδομένων με τους κεντρικούς υπολογιστές της τράπεζας, εκεί που υπάρχουν αποθηκευμένα τα δεδομένα (πόσα μπορεί να πάρει κάποιος από το μηχάνημα)! Είναι η τεχνολογία που χρησιμοποιούμε οι περισσότεροι για να συνδεόμαστε στο Ίντερνετ με την τεχνολογία ΈιΝτιΕσΕλ (ADSL επί το ελληνικότερο!).

Βόλτα στο Μόναχο

Ένα μεσημέρι, πριν κάμποσο καιρό, κάναμε μια βόλτα στο κέντρο. Περιμέναμε πως θα ήταν μια απ' τις πολλές και τις συνηθισμένες, αλλά τελικά εξελίχτηκε πολύ όμορφα, παρ' όλο που ήταν μικρής διάρκειας! Ξεκινήσαμε απ' τη Μαρίενπλατς. Στο παλιό δημαρχείο τα έργα καθαρισμού και αποκατάστασης έχουν σχεδόν τελειώσει. Οι σκαλωσιές έχουν μαζευτεί και οι λινάτσες που το κάλυπταν έχουν φύγει κι έτσι τώρα γυαλίζει.

Έργα Αποκατάστασης

Συνέχεια εκ του προηγουμένου το σημερινό. Έγραφα, λοιπόν, χτες, πως απ' την Παρασκευή το βράδυ που διαπιστώθηκε πως υπάρχει διαρροή, τα έργα αποκατάστασης ξεκίνησαν την Δευτέρα. Ήρθαν κάποια μαστόρια κι αφού άνοιξαν μια τρύπα στον τοίχο (που ήταν έτοιμη αλλά καλυμμένη κι έπρεπε να ξέρεις για να τη βρεις) σταμάτησαν τη διαρροή. Ουσιαστικά, έβαλαν μια τάπα στις σωλήνες, δεν ξέρω πώς ήταν πριν. Κατέγραψαν σ' ένα χαρτί τις δουλειές που έκαναν, έβγαλαν φωτογραφίες τις ζημιές, υπογράψαμε. Ήρθαν άλλοι κι έφεραν μηχανήματα τα οποία εγκατέστησαν στο μπάνιο για να ξηράνουν τα νοβοπάν. Ρώτησα αν θα μπορούσε να αποφευχθεί η λειτουργία τους και να γίνει το στέγνωμα απ' την κυκλοφορία του αέρα η απάντηση ήταν κατηγορηματικά όχι.

Διαρροές

Όχι δεν θα μιλήσω για τις διαρροές μέσω της Γουίκιλικς ή όποιες άλλες επίσημων (ή ανεπίσημων) μυστικών. Στις πιο απλές διορροές, των υδραυλικών συστημάτων θα αναφερθώ. Είχα γράψει σε ανύποπτο χρόνο τις οδηγίες για το πώς το μαθαίνεις στην περίπτωση που υπάρχει διαρροή. Στο λέει ο από κάτω. Τις επαναλαμβάνω: Κοιτάς το ταβάνι τακτικά. Ειδικά στην περιοχή του μπάνιου και τις κουζίνας, αλλά και γενικότερα. Αν δεις κάτι το περίεργο (φούσκωμα ή όποια άλλη ανωμαλία) επικοινωνείς άμεσα με τους από πάνω. Μου το είχε πει ο Γιώργος πριν από αρκετά χρόνια, όταν είχε πρωτονοικιάσει κι αυτός το σπίτι. Μου το είπε κι ο μεσίτης όταν μου παρέδωσε τα κλειδιά. Αλλά το είχε η μοίρα μου να το ζήσω κι αυτό.

Άντβεντ

Άλλη μαι καινούρια λέξη. Advent σημαίνει ο ερχομός. Η Βικιπαίδεια μας πληροφορεί για το θέμα, είναι λέει λέξη λατινικής καταγωγής και συναντάται γενικά στις δυτικές χριστιανικές εκκλησίες. Δεν ξέρω πώς συναντάται σε άλλα μέρη, εγώ θα γράψω το τι γίνεται εδώ, στο Μόναχο (και γενικότερα νομίζω στη Γερμανία). Το Άντβεντ λοιπόν είναι το διάστημα που έχει τις 4 τελευταίες Κυριακές πριν τα Χριστούγεννα. Γιατί τέσσερις; Τι να πω. Δεν ξέρω πώς επιλέχτηκε ο συγκεκριμένος αριθμός. Πάντως μ' αυτό τον τρόπο το πόσες ακριβώς μέρες έχει το διάστημα αυτό δεν είναι σταθερό στο χρόνο, έχει να κάνει με το τι μέρα πέφτουν τα Χριστούγεννα. Φέτος, ας πούμε, είναι απ' τα μεγαλύτερα αφού Χριστούγεννα έχουμε Κυριακή.

Κατάργηση μπλογκ

Με ρωτάτε τι έγινε και φαινόταν το πρωί το μπλογκ καταργημένο. Δεν ξέρω τι συνέβη. Ακόμα κι όταν σταματήσω να γράφω, δεν σκοπεύω να το καταργήσω, δεν βλέπω το λόγο. Αλλά επειδή μπαίνω κι εγώ μια φορά τη μέρα – τις καθημερινές που έχει κάτι καινούριο δηλ., για να δω πώς φαίνεται, είδα το πρωί το μήνυμα. Είπα να συνδεθώ, μπας και δω από μέσα κάνα μήνυμα, να καταλάβω τι συμβαίνει. Αλλά με το που συνδέθηκα, το έδειχνε κανονικά. Τι είχε πάθει δεν ξέρω. Τέλος καλό όλα καλά πάντως. Πίσω στις "επάλξεις" :)

Γιουσουρούμ

"γιουσουρούμ το [jusurúm] O (άκλ.) : υπαίθρια αγορά μεταχειρισμένων ειδών. [ίσως ανθρωπων. (όν. Eβραίου παλαιοβιβλιοπώλη)]"  λέει το (ηλεκτρονικό) λεξικό της κοινής νεοελληνικής γλώσσας (ΛΝΓ) του Τριανταφυλλίδη, ενώ ο Μπαμπινιώτης περιορίζεται μόνο στη συγκεκριμένη της Αθήνα (Μοναστηράκι). Εγώ το χρησιμοποιώ κατά ΛΝΓ. Ακριβώς. Και τέτοιες υπαίθριες αγορές στήνονται τακτικά στο εξωτερικό (και στη Γερμανία). Δεν μιλάμε για τα μαγαζιά που πουλάνε (κυρίως ρούχα) από δεύτερο χέρι, αλλά για υπαίθριες αγορές (αν και κάποια παλιατζίδικα χαρακτηρίζονται το ίδιο).Η λέξη που χρησιμοποιείται γι' αυτές είναι "φλόμαρκτ" (Flohmarkt) δηλ. αγορά των ψύλλων (για όποιον δεν τους έζησε και δεν ξέρει τι είναι, να εξηγήσω πως πρόκειται για κάτι ενοχλητικότατα έντομα πιο επικίνδυνων απ' τα κουνούπια αλλά και πολύ πιο μικρών που κυκλοφορούσαν παλιά - τα εντομοκτόνα τους έχουν εξολοθρεύσει - τουλάχιστον απ' τις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες, έχει μείνει όμως η φράση για "ψύλλου πήδημα"). Γιατί λέγονται έτσι; Μάλλον έχει σχέση με το ότι καθαρίζοντας τα παλιά, έφευγαν οι ψύλλοι.

Οι Κούκοι του Τρίμπεργκ

Τo Τρίμπεργκ (Triberg) είναι ένα χωριό στην καρδιά μπορώ να πω του Μαύρου Δάσους. Γνωστό για τους "ψηλότερους καταρράκτες της Γερμανίας" που έλεγα τις προάλλες αλλά και για την αγορά κούκων. Γενικά στα Μαύρα Δάση ανθίζει η ξυλογλυπτική (ξύλα υπάρχουνε). Αλλά υπάρχει και μια ειδίκευση σε ένα συγκεκριμένο είδος ξυλογλυπτικής, αυτό της κατασκευής περίτεχνων ρολογιών - κούκων. Από καιρό μου είχε κολλήσει να πάρω έναν κούκο, από τότε που είχα πάει στο Όμπεραμεργκάου. Αλλά έλεγα πάντα πως αυτό θα το κάνω όταν πάω στην πηγή, στο Μαύρο Δάσος. Όχι πως τώρα βρήκα κάποιον που να τους φτιάχνει. Κι απ' την αρχική μου ιδέα κάπου ξέφυγα (έλεγα να πάρω έναν με πολλά μπιχλιμπίδια που να κάνει πολλά και διάφορα), πάντως κούκο αγόρασα. Είναι αυτός στη φωτογραφία. Ένας ακόμα κλασσικός κούκος παρουσιάζεται στη Βικιπαίδεια στο σχετικό λήμμα, και μ' άρεσε που είναι παρόμοιος με τον δικό μου

Λονδίνο - Αγανακτισμένοι

Το κίνημα των αγανακτισμένων στο Λονδίνο καλά κρατεί. Υπάρχει μια "ομάδα" που έχει κατασκηνώσει μπροστά στη μητρόπολη του Λονδίνου, τον Άγιο Παύλο. Κι όταν λέμε έχει κατασκηνώσει το εννοούμε: Έχουν βάλει τις σκηνές τους και κοιμούνται εκεί. Η αστυνομία παρακολουθεί διακριτικά, αν και γίνονται πολλές προσπάθειες για να τους διώξουν από κει. Τις μέρες που βρισκόμασταν στο Λονδίνο, είχε κάνει αίτηση ο παπάς της εκκλησίας "να φύγουνε, να πάνε αλλού" γιατί χαλάνε την εικόνα της περιοχής. Κι ο παπάς είχε δίκιο. Γιατί η εκκλησία έχει εισιτήριο για να μπει ο τουρίστας να τη δει (θα αναφερθώ στο μέλλον και σ' αυτό). Και πώς να προσελκύσεις τον τουρίστα όταν απέξω υπάρχει αυτός ο "όχλος".

Άουγκσμπουργκ - Φούγκεραϊ

Μια ενδιαφέρουσα ιδέα είναι το Φούγκεραϊ (Fuggerei). Ένας απ' τους πρώτους Φούγκερ, Ιάκωβος το όνομα, "ο πλούσιος" το παρατσούκλι, ήταν αυτός που το έστησε στα 1521. Προφανώς το παρατσούκλι δεν του δόθηκε τυχαία. Η οικογένειά του ήταν απ' τους άρχοντες της περιοχής. Αυτός όμως αποφάσισε να κάνει κάτι για τους κατοίκους την πόλης που δεν ήταν πλούσιοι, αντίθετα είχαν ανάγκη: έφτιαξε το Φούγκεραϊ.

Άουγκσμπουργκ, Δημαρχείο

Το δημαρχείο του Άουγκσμπουργκ θεωρείται έργο τέχνης. Και πώς να μην είναι. Είναι έυκολο νομίζετε να αποδώσεις ένα τέτοιον όγκο έτσι που όταν τον βλέπει από μακρυά να φαίνεται ότι είναι επίπεδος; Ε, ο αρχιτέκτονας του δημαρχείου το κατάφερε, κι ας φτιάχτηκε πριν 400 χρόνια.

Άουγκσμπουργκ, Συνέχεια

Στο Άουγκσμπουργκ κάναμε κάμποση βόλτα. Ε, να μην το ξεπετάξουμε λοιπόν έτσι εύκολα. Σήμερα λοιπόν υπάρχει μια συνέχεια, που δεν τελειώνει εδώ. Έχουμε ακόμα να πούμε γι' αυτό. Κι αν τύχει και με την ευκαιρία του σχολείου μάθω κι άλλα, θα επανέλθω εν ευθέτω χρόνω.

Άουγκσμπουργκ

Το Άουγκσμπουργκ (Augsburg) όπως είναι το σημερινό όνομα της πόλης είναι η παλιά Αυγούστα. Και πού οφείλεται το όνομα αυτό; Σε τι άλλο απ' το ότι η πόλη ιδρύθηκε από τον Αύγουστο (ναι, τον Ρωμαίο αυτοκράτορα των χρόνων που γεννήθηκε ο Χριστός, αυτόν που έδωσε και το όνομά του στο μήνα). Πρόκειται δηλαδή για μια απ' τις παλιότερες γερμανικές πόλεις (ψάχνοντας είδα πως είναι η τρίτη παλιότερη με διαφορά ενός χρόνου από τις άλλες δύο)! Είναι πρωτεύουσα της διοικητικής περιοχής Σουηβία (Schwaben) της Βαυαρίας (η Σουηβία ανήκει κατά ένα μέρος στη Βαυαρία και κατά το υπόλοιπο στη Βάδη - Βυρτεμβέργη) Έχει πληθυσμό γύρω στις 260 χιλιάδες κατοίκους με μια σημαντική παρουσία ελληνικής κοινότητας. Βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Βέρταχ και Λεχ και πάνω στη Ρομαντική οδό.

Ομίχλης αποτελέσματα

Συνταγογράφηση

Δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Ή αλλιώς οι διάφορες ιδέες που κυκλοφορούν κάποια στιγμή στην Ελλάδα δεν είναι ιδέες που έρχονται ξαφνικά στο μυαλό των "αρμοδίων". Είναι ιδέες - αντίγραφα απ' αυτά που εφαρμόζονται και αλλαχού. Βλέπω ας πούμε ότι προωθείται η ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Τίποτα το καινούριο. Όπως έγραφα και πέρυσι, αυτό εδώ έχει εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό, τόσο που άλλος τρόπος δεν είναι κατανοητός. Κι αυτό χωρίς να κουβαλάς τεράστια βιβλιάρια (που όταν τελειώνουν για να τα αντικαταστήσεις πρέπει να κάνεις ένα ταξίδι μέχρι την πρωτεύουσα του νομού σου), χωρίς να χρειάζονται θεωρήσεις και άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες, που ακόμα δεν έχουν εξαλειφθεί στην Ελλάδα.

Εκθέσεις Καλλιτεχνικές(;)

Πριν λίγο καιρό έγραφα για τις εκθέσεις προϊόντων που γίνονται. Σήμερα αποφάσισα να γράψω για κάποιες ιδιόμορφες καλλιτεχνικές εκθέσεις που λαμβάνουν χώρα στην πόλη μας. Τις τελευταίες μέρες από τις ενημερωτικές εφημερίδες που φθάνουν μέχρι την πόρτα μας είδα δύο που με εντυπωσίασαν. Αλλά ήταν η δεύτερη (με μακάβριο θέμα αλλά που τελειώνει και σύντομα) αυτή που μου κίνησε την περιέργεια κι είπα να γράψω σήμερα εδώ. Την άλλη προσπαθήσαμε να τη δούμε προχθές αλλά φθάσαμε λίγο πριν κλείσει κι έτσι μας είπαν ευγενικά να περάσουμε μια άλλη φορά.

Ομίχλη κ.ά.

Ομίχλη, αντάρα, πούσι ή καταχνιά όπως και να την ονομάσεις δύσκολη η συμβίωση μαζί της. Και την τελευταία βδομάδα έχουμε πήξει σ' αυτήν. Είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Δεν μας έπιασε στο Λονδίνο και μας έχει ταράξει εδώ. Δεν το έχω συνηθίσει. Όχι τόσες μέρες συνεχόμενα κι όχι τόσες ώρες. Παλιότερα θα μου πείτε, δεν έμενα στο Μόναχο. Έφευγα κάθε πρωί, αξημέρωτα ακόμα για τη Στουτγάρδη. Και στο δρόμο με είχε εντυπωσιάσει πως συναντούσαμε - σχεδόν καθημερινά - ομίχλη περνώντας από την Ουλμ. Κάμποση ώρα πριν φθάσουμε αλλά και αρκετή αφότου φεύγαμε, είχε ομίχλη. Αλλά μέσα στο Μόναχο; Κι απ' όσο μου έλεγε η Μαρία, σίγουρα όχι. Αλλά κι αν κάποια μέρα είχε το πρωί, κάποια επαναλαμβάνω, το απόγεμα που γύριζα είχε φύγει. Τώρα, μέρες και μέρες, η ομίχλη πλανιέται πάνω από την πόλη συνέχεια. Κι αν κάποιο μεσημέρι ή απόγεμα σηκωθεί, είναι για λίγη ώρα. Κι ειδικά αν είναι απόγεμα, άντε να το πάρεις χαμπάρι. Το περίεργο είναι πως το βράδυ (9 - 10) η ομίχλη διαλύεται.

Σχολαστικότητα

Μικρό το σημερινό σημείωμα. Πρόκειται για ένα περιστατικό που έγινε πριν κάμποσο καιρό, τις μέρες του Οκτόμπερφεστ. Όμως, μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και το θυμάμαι τακτικά κι έτσι λέω να το παραθέσω.

Χριστούγεννα

Πάει κι αυτό. Ξεπεράσαμε κι αυτό το "ορόσημο" της μέρας με τους πολλούς άσσους ή τα πολλά εντεκάρια.Πέρασε η 11/11/11 ώρα 11:11! Δεν συνέβη το μοιραίο (όπως ισχυρίζονταν μερικοί) ή το θαύμα (όπως περίμεναν άλλοι). Εκτός αν είναι κάτι απ' αυτά το γεγονός πως τη μέρα αυτή ορκίστηκε ο 11ος πρωθυπουργός από τη μεταπολίτευση (11ο όνομα) και ο οποίος γεννήθηκε λέει στις 11 κάποιου μήνα! Αλλά αυτά πάνε. Τώρα έχουμε μια ολιγομελή κυβέρνηση 48 ατόμων (πώς έλεγε ο άλλος μια τριμελή επιτροπή με 5 - 6 άτομα;) στην οποία συμμετέχει το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ (που όμως είναι αξιωματική αντιπολίτευση του εαυτού της) αλλά και ο ΛΑΟΣ! Αλλά όλ' αυτά δεν ανήκουν στη σφαίρα των σχολίων του παρόντος ιστολογίου. Έχουμε κι άλλα θέματα ν' ασχοληθούμε, πιο ενδιαφέροντα. Ποια είν' αυτά; Πως έρχονται Χριστούγεννα!!!

Αντιμετώπιση Αναπήρων

Όταν λέω ανάπηρους εννοώ βασικά τους κινητικά ανάπηρους. Γιατί για άλλες μορφές αναπηρίας που δεν φαίνονται, δεν είναι εύκολο να γράψω μιας και αυτά που θα γράψω είναι απ' την εμπειρία του δρόμου κι όχι μετά από μελέτη. Ούτε το νομικό πλαίσιο ξέρω, ούτε στατιστικές έχω κάνει. Έχω ακούσει ας πούμε συναδέλφους που είχαν παιδιά με νοητική υστέρηση και οι εμπειρίες τους δεν ήταν καθόλου καλές. Είχαν ζητήσει απόσπαση εδώ έχοντας στο νου αυτά που ακούγονται για πρόνοια και κρατική βοήθεια κλπ αλλά δεν τα βρήκαν όπως τα περίμεναν. Αλλά ούτε κι απ' αυτούς έχω λεπτομέρειες, βλέπετε όποιος αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα δεν συνηθίζει να το διατυμπανίζει και πώς να ρωτήσεις τον άλλον γι' αυτά.

Ισότητα

Στο φτωχό δε δίνουνε καμιά αξία, καμιά!... Αν και ο φτωχός, να σας το πω, έχει πιο πολύ αξία απ’ τους πλούσιους! Αυτό μπορώ να σας τα’ αποδείξω, τώρα δα, αν θέλετε!... Για σκεφτείτε λίγο το παιδί πώς γεννιέται! Για βάλτε το, ντε, με το νου σας! Πώς γεννιέται;... Γεννιέται άφκιαχτο ακόμα, δε μοιάζει με το κατσίκι, με το αρνί!... Αλλά το παιδί είναι ένα πράγμα άφκιαχτο και το πλάθει ύστερα η μάνα! Σα να ‘χω δίκαιο λίγο ε; Βάλτε λοιπόν με το νου σας τη φτωχειά!... Τι τυραννία τραβά!...Να ξενυχτά να το κουνά, να το σκουπίζει και να το πλένει και να πλένει και ολόκληρο το σπίτι!... Α, το μωρό δεν έχει ύπνο, α, το μωρό ξερνά, α, το σπουρίζει, και άλλα, άλλα!... Βάσανα και βάσανα! Αμ ώσπου να πάρει τα πόδια του; Άσ’ τα!... Απ’ την άλλη μεριά παρ’ την πλούσια. Γεννά, ε; το παιδί θα το πάρει η παραμάνα! Θα της κοιτάξουνε και το γάλα!... Η πλούσια κοιμάται σα να την είχε πιάσει μόνο η κοιλιά της και της πέρασε! Το παιδί το σέρνει η παραμάνα. Αλλά μην κι αυτή τυραννιέται; Άμα μαγαριστεί το παιδί, πετά τα μαγαρισμένα!... Άλλη δούλα τα παίρνει και τα πλένει!... Βλέπετε λοιπόν, πως ο φτωχός είναι πιο ιερός από τον πλούσιο;

(Ηλεκτρο)Φωτισμός Δρόμων

Πολλές φορές στην Ελλάδα παραπονιόμαστε για τον φωτισμό στους δρόμους. Τόσο στους αστικούς, αυτούς που είναι δηλαδή μέσα στις πόλεις και τα χωριά όσο και στους Αυτοκινητόδρομους. Στους πρώτους γιατί ο φωτισμός είναι περιορισμένος και δεν γίνεται η νύχτα μέρα ενώ για τους δεύτερους επικρατεί η άποψη πως θα έπρεπε να μπορούν τα αυτοκίνητα να κινούνται τη νύχτα χωρίς καθόλου φώτα ή έστω μόνο με τα φώτα θέσεως, όταν πρόκειται για τους μεγάλους δρόμους με τα διόδια ή έστω με κάποια φώτα όταν πρόκειται για μικρότερους δρόμους. Τι ισχύει όμως στας Ευρώπας για το θέμα αυτό; Ποια είναι η πρακτική που εφαρμόζεται;

Ενδυματολογικές Επιλογές

Όταν κυκλοφορώ στους δρόμους του Μονάχου μου κάνει εντύπωση πόσο άσχετο είναι το ντύσιμο του κόσμου. Λέγοντας άσχετο εννοώ ότι δεν μπαίνει σε κάποιο καλούπι ενδυματολογικού κώδικα. Κι όχι απ’ την άποψη πως μπορεί ο ένας να είναι ντυμένος επίσημα ενώ ο άλλος σπορ κλπ και να συνυπάρχουν. Αυτό είναι συνηθισμένο φαινόμενο πια σε όλα τα μέρη. Ούτε αν ακολουθείται η φετινή μόδα που προστάζει αυτό το χρώμα ή αυτό το μήκος φούστας στην γυναίκες ή άλλα τέτοια. Ποιος τα προσέχει και ποιος τ’ ακολουθεί αυτά. Αλλά το θέμα της καλαισθησίας, ε, όπως και να το κάνουμε μπορεί να κριθεί. Και γενικά στη Γερμανία αλλά πολύ περισσότερο στο Μόναχο, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει.

Εργοτάξια

Όταν το έργο ολοκληρωθεί, υπάρχει πλήρης εκμετάλλευση!

Όχι. Μην περιμένετε σχόλια για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Έτσι κι αλλιώς δεν έχει τη συνήθεια αυτό το ιστολόγιο να κάνει τέτοια. Κι όταν κάνει κανένα είναι από έντονη αγανάκτηση. Ενώ αυτή τη στιγμή αγανάκτηση προς τι; Βέβαια το θέμα είναι σχετικό. Δεν μιλάει για θέατρο αλλά για εργοτάξια. Όχι γι' αυτά που "χτίζουνε" κυβερνήσεις, αλλά απ' τα άλλα, αυτά που χτίζουνε σπίτια. Μπορεί να λένε για το Αμβούργο ότι είναι το μεγαλύτερο εργοτάξιο της Γερμανίας και ίσως του κόσμου, αφού γίνονται περισσότερες οικοδομές ακόμα κι απ' το Ντουμπάι. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει οικοδομικός οργασμός παντού. Και στο παντού περιλαμβάνεται και το Μόναχο. Όπου υπάρχει κατάλληλος χώρος, αξιοποιείται(!) κατάλληλα. Αλλά, παράλληλα, εργοτάξια στήνονται και αλλού με σκοπό την ανακαίνιση των κτιρίων. Τα εργοτάξια είναι συνήθως με ένα κάποιο μέγεθος, αλλά όλα, μικρά μεγάλα, έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά.

Λονδίνο

Επιστρέψαμε κι απ' το Λονδίνο. Άντε να δούμε επιτέλους και λίγο ήλιο (!!! ναι, ναι. Στο Μόναχο). Τελευταία μέρα των διακοπών σήμερα, δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι, αλλά μιας και υπάρχουν κάποιες πρώτες εντυπώσεις λέω να τις γράψω. Γιατί οι συνολικές εντυπώσεις ήταν πολλές. Τόσες που δεν το περίμενα. Έτσι έχω βάλει αρκετού τίτλους αυτή τη στιγμή και θέλει χρόνο για να γραφτούν τα κείμενα και να μπουν φωτογραφίες όπου υπάρχουν. Βγαίνουν πάνω από 30 σημειώματα! Δεν ξέρω καν αν θα είναι σε συνεχόμενες μέρες (αλλά το βλέπω δύσκολο). Όμως, η ύπαρξη ετικέτας "Λονδίνο" θα διευκολύνει όσους θα θελήσουν να τα διαβάσουν κάποια στιγμή μαζεμένα.

Ταξιτζίδικα Ανέκδοτα

Σήμερα έχει διακοπές. Για μια βδομάδα τα σχολεία είναι κλειστά. Έτσι κι εγώ απέχω του ιστολογίου. Βασικά αυτή τη στιγμή απουσιάζω από το Μόναχο. Επισκέπτης της Γηραιάς Αλβιόνος. Αλλά ρίχνω μια γέφυρα με δυο ανέκδοτα μέχρι την επόμενη βδομάδα που θα επανέλθω. Θέμα το ταξί.

Πλεξίδες τα Βάρη των Πολιτών

Δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι σήμερα, ένεκα η αργία της 28ης. Αλλά δεν αντέχω. Γιατί ή εγώ έχω χαζέψει ή με θεωρούνε χαζό. Και κανένα απ' τα δυο δεν με τιμάει. Διαβάζω σήμερα στην Ελευθεροτυπία σε ένα άρθρο με τον παραπάνω τίτλο:
«1 Κατ' αρχήν έγινε ένα πρωτοφανές στα χρονικά της Ευρώπης κούρεμα χρέους της τάξης του 50%, χωρίς αυτό να συνιστά πιστωτικό γεγονός, δηλαδή χρεοκοπία, καθώς έστω και την ύστατη στιγμή επήλθε συμφωνία με τις τράπεζες και τον εκπρόσωπό τους Τσαρλ Νταλάρα. Οι τράπεζες έχασαν πολλά λεφτά! Χρειάστηκε να περάσουν 11 ώρες δραματικής συνεδρίασης και διαβουλεύσεων και να απειλήσει τον Νταλάρα δύο φορές η Ανγκελα Μέρκελ ότι θα προχωρήσει σε αναγκαστικό κούρεμα, δηλαδή σε χρεοκοπία της χώρας και θα χάσουν τα πάντα και οι τράπεζες. Τις διαπραγματεύσεις μαζί του τις έκανε με το Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρν»

Ήχοι Ανθρωπογενούς Προέλευσης

Ο άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής του εκτός από την ομιλία παράγει και διάφορους άλλους ήχους και τους οποίους δεν μπορεί άμεσα να ελέγξει. Για παράδειγμα κάποιοι ροχαλίζουν. Αυτό ίσως δεν είναι πρόβλημα όταν όλοι οι παριστάμενοι κοιμούνται, όμως σίγουρα αν κάποιος προσπαθεί να κοιμηθεί ενώ την ίδια ώρα κάποιος άλλος ροχαλίζει, εκνευρίζεται και χάνει τον ύπνο του. Κι όσο προσπαθεί τόσο το πράγμα χειροτερεύει. Αν δεν θέλει να κοιμηθεί κανείς, μερικές φορές ένα ροχαλητό είναι ευκαιρία για γέλιο (π.χ. στο τρένο). Αλλά δεν υπάρχει τρόπος να ελέγξει το ροχαλητό του αυτός που ροχαλίζει. Το ροχαλητό είναι ενοχλητικό για τους γύρω, όμως μέχρις εκεί. Δεν θεωρείται κακό.

ΦΠΑ

Πριν απ' ότι άλλο να στείλω τις ευχές μου για χρόνια πολλά στο Δημήτρη, το γιο μου, αλλά και στους υπόλοιπους γνωστούς μου Δημήτρηδες (αλλά και στους άγνωστους) που γιορτάζουν σήμερα.

Σ' όλες τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει καθιερωθεί να σύστημα φορολόγησης που λέγεται ΦΠΑ = Φόρος Προστιθέμενης Αξίας. Είναι ένας φόρος που τον πληρώνει ο τελικός καταναλωτής, αφού σ' όλα τα ενδιάμεσα στάδια απ' την παραγωγή ενός προϊόντος μέχρι να φτάσει σ' αυτόν καταβάλλεται μόνο η διαφορά του ΦΠΑ: τόσο εισπράχθηκε μείον τόσο που πληρώθηκε. Επίσης η κάθε χώρα έχει ορίσει έναν κύριο συντελεστή ΦΠΑ και μπορεί να έχει και έναν ή δύο μειωμένους ή ακόμα και να εξαιρεί κάποια αγαθά απ' την επιβάρυνση ΦΠΑ. Βασικά αυτά είναι πράγματα γνωστά. Γιατί λοιπόν τα επαναλαμβάνω εδώ τώρα; Γιατί κάτι έγινε που με παρακίνησε, όχι να γράψω για το τι είναι και ποιος ο μηχανισμός του ΦΠΑ, που εισαγωγικά ανέφερα, αλλά το πώς η κάθε χώρα αντιμετωπίζει το θέμα του ΦΠΑ, κι εδώ συγκεκριμένα θα γράψω για την Ελλάδα που ξέρουμε και τη Γερμανία που βλέπω και μαθαίνω.

Μέσα Μαζικής Μεταφορά

Ταξιδέψτε γρήγορα

Θα συνεχίσω σήμερα με μερικά απ' τα αριθμητικά στοιχεία που έμαθα το Σάββατο για τις μαζικές μεταφορές του Μονάχου. Για διακόσμηση θα έχει τις εικόνες που ετοίμασαν για τα 150 χρόνια τους από το σάιτ της εταιρίας. Η εταιρία λοιπόν, καλύπτει το Μόναχο και τα περίχωρα, δηλ μια πόλη με κάτι λιγότερο από 1,5 εκατομμύριο κατοίκους σε μια περιοχή 412 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Απ' αυτά τα 3/4 (311 για την ακρίβεια) είναι η πόλη όπου μένει και η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων και το υπόλοιπο η γύρω περιοχή, αρκετά εκτεταμένη με 101 τ.χλμ. αλλά με λιγότερες από εκατό χιλιάδες κατοίκους. Κύριος μέτοχος είναι η εταιρία ηλεκτρικού του Μονάχου (σαν να λέμε η τοπική ΔΕΗ).

150 Χρόνια Μεταφορές

Στο προηγούμενο σημείωμα έγραφα πως το Σάββατο ήταν μέρα με "ανοιχτές πόρτες" των μέσων μαζικής μεταφοράς του Μονάχου (πλην προαστιακού) καθώς αυτές τις μέρες γιορτάζονται διάφορες σχετικές επέτειοι. ΄Έτσι το Σάββατο, αφού κάναμε μια βόλτα στο κέντρο για λίγο, πήγαμε μια βόλτα απ' το αμαξοστάσιο των τραμ. Δυστυχώς είχαμε ξεχάσει πως υπήρχε το πρωί παρέλαση με παραδοσιακά οχήματα - μέχρι και ιππήλατο τραμ θα συμμετείχε! Είπαμε να περάσει λίγο η ώρα να ζεστάνει ο καιρός, και τέλειωσε η παρέλαση.

Ανοιχτές Πόρτες

Μια άλλη μόδα που υπάρχει εδώ είναι η μέρα με τις «ανοιχτές πόρτες». Ένας οργανισμός ή μια εταιρία για να προσελκύσει πελάτες ορίζει μια μέρα το χρόνο κατά την οποία δέχεται το κοινό για πληροφόρηση. Γενικά δεν υπάρχει λόγος να κυκλοφορούν άσχετοι στους χώρους της. Αλλά για να δείξει τη δουλειά της, ποιεί την ανάγκη φιλοτιμία και ανοίγει τις πόρτες της στο κοινό.

Ποδηλατόδρομοι

Συνάντηση ποδηλατόδρομων με δυο κατευθύνσεις ο καθένας!

Για τα ποδήλατα έχω γράψει αρκετές φορές. Κι έχω αναφέρει για την ύπαρξη ποδηλατόδρομων στη Γερμανία (και όχι μόνο, ακόμα περισσότερα είναι στην Ολλανδία). Η χρήση του ποδηλάτου έχει να κάνει πρώτιστα με το είδος του μέρους που είναι χτισμένη η πόλη. Στα (λίγα) μέρη που έχει υψώματα, το ποδήλατο χρησιμοποιείται λιγότερο. Εκεί που είναι κάμπος (και το οροπέδιο που βρίσκεται το Μόναχο είναι κι αυτό κάμπος) ο κόσμος το χρησιμοποιεί αβέρτα. Και στην Ελλάδα συμβαίνει το ίδιο και οι προσπάθειες των φίλων του ποδηλάτου μένουν χωρίς αποτέλεσμα όταν το ποδήλατο θέλει ζόρι. Υπάρχουν κι αυτοί που τα καταφέρνουν και στις ανηφοριές, αλλά δεν γίνεται έτσι δουλειά. Το ακόμα δυσκολότερο είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι. Αποτέλεσμα, όποιος θέλει να κυκλοφορήσει με ποδήλατο ή θα πρέπει να το κάνει μαζί με τα αυτοκίνητα, πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο, ή μαζί με τους πεζούς, επικίνδυνο κι αυτό, χώρια τις δυσκολίες αφού τα πεζοδρόμια δεν είναι κατάλληλα φτιαγμένα για τροχοφόρα!

Μπίρα, Μάρκες

Θα μιλήσουμε για μάρκες μπίρας. Στη Γερμανία βέβαια, αλλά και πάλι όχι όλη, αφού συνολικά πρέπει να κυκλοφορούν πάνω από 1300 μάρκες, χώρια τις παραγωγές αποκλειστικά για την κατανάλωση της μπιραρίας. Θα περιοριστούμε στη Βαυαρία αλλά και πάλι όχι όλη. Την Άνω Βαυαρία, εκεί που ανήκει το Μόναχο. Δηλ. θα μιλήσουμε για το ποιες είναι οι μάρκες που κυκλοφορούν στο Μόναχο, είτε είναι τοπικές, είτε που βρίσκονται γενικότερα. Γενικά, πάντως, είναι λίγο - πολύ κοινές σ' ολόκληρη την Άνω Βαυαρία (δηλ. απ' το Μόναχο μέχρι τα νότια σύνορα στις Άλπεις, το άνω έχει να κάνει ότι είναι σε μεγαλύτερο υψόμετρο κι όχι σε σχέση με το χάρτη που πολλές φορές νομίζουν κάποιοι φίλοι).

Μπίρα, Είδη

Πολλές φορές έχω αναφέρει τις μπίρες (και μάλιστα γράφοντας μπύρα, με ύψιλον, αλλά ψάχνοντας βρίσκω πως εξίσου γράφεται και με γιώτα, αυτό προτείνει κι ο Μπαμπινιώτης, άρα από δω και πέρα μπίρα, αρκεί να το συνηθίσω - χρόνια μετά, με αφορμή σχετικό άρθρο του Σαραντάκου έκανα μια ανασκόπηση και σχετικές διορθώσεις, τόχω γράψει λάθος πάνω από 100 φορές). Από το Οκτόμπερφεστ που είναι η μεγάλη γιορτή της μπίρας, από το ότι όταν βγούμε καθόμαστε για καμιά μπίρα, από το ότι εδώ δεν πίνουν νερό, αφού με την ίδια τιμή μπορούν να πιουν μπίρα κι πάει λέγοντας. Είναι αλήθεια πως η μπίρα είναι κομμάτι της γερμανικής κουλτούρας. Αλλά, ποιες μάρκες μπίρας και ποια είδη κυκλοφορούν στη Γερμανία και ειδικά στο Μόναχο; Νομίζω πως δεν έχω αναφέρει κάτι τέτοιο, ευκαιρία λοιπόν να γράψω και γι' αυτά.

Συντήρηση Σήμανσης

Το έχω αναφέρει ξανά, νομίζω, ότι η σήμανση στους δρόμους είναι πάντοτε πολύ καλή και τέτοια που να μην μπορείς να πεις πως δεν την είδες. Κι αυτό ισχύει τόσο για την κάθετη (πινακίδες, φανάρια κλπ) όσο και για την οριζόντια (οι γραμμές κλπ σήματα πάνω στην άσφαλτο). Ας πούμε, δεν έχω πάρει χαμπάρι πινακίδες κρυμμένες πίσω από κλαδιά, ούτε σβησμένη διαγράμμιση στους δρόμους. Αντιθέτως, όταν κάτι πάει να χαλάσει, επεμβαίνουν άμεσα αυτοί που χρειάζεται ώστε να αποκατασταθεί.

Μακριά Νύχτα

Είναι συνήθεια εδώ στη Γερμανία να οργανώνονται τακτικά εκδηλώσεις «Μακριά Νύχτα». Τι είναι αυτές; Είναι πολιτιστικές θεματικές εκδηλώσεις (μουσική, κινηματογράφος, μουσεία κλπ) που γίνονται κάποιο Σάββατο (συνήθως) απόγευμα. Αρχίζουν συνήθως κατά τις 5 και συνεχίζονται για αρκετές ώρες μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Σ’ αυτές παίρνουν μέρος διάφοροι χώροι που παρουσιάζουν αυτό το θέμα (π.χ. για τη μουσική αίθουσες συναυλιών με διαφορετικά είδη μουσικής η κάθε μια, μερικές λειτουργούν ειδικά γι’ αυτή τη βραδιά, όπως π.χ. σε παλάτια ή για τα μουσεία διάφορα μουσεία, γκαλερί κλπ).

Αυθαιρεσία

Όχι, των Γερμανών. Για των Ελλήνων κυβερνώντων την αυθαιρεσία θα γράψω σήμερα. Βλέπετε, όταν με την άνοιγμα των σχολείων είχα δημοσιεύσει ένα σημείωμα με τίτλο "Η Αρχή του Τέλους" (που μάλιστα κάποια στιγμή πρόσθεσα και ένα ερωτηματικό στο τέλος αλλά μετά το έβγαλα και θα εξηγήσω το πώς και γιατί παρακάτω) κάποιος αναγνώστης του ιστολογίου μου έγραψε ένα σχόλιο που έλεγε "μην αφήνεις τις μίζερες σκέψεις που όλοι μας κάνουμε να σου χαλάσουν την απόλαυση". Χμ, ναι, μα θέλεις ν' αγιάσεις και δεν σ' αφήνουν.

Χίρσγκαρτεν, η Μπιραρία

Η μπιραρία στο Χίρσγκάρτεν είναι απ' τις παλιότερες της περιοχής, χρονολογείται από τα τέλη του 18ου αιώνα! Κι έχει ένα υπέροχο κήπο, ένα τεράστιο μπίαργκάρτεν εννοώ κι όχι το πάρκο. Η χωρητικότητά του φτάνει τα 8.000 άτομα(!) πράγμα που το κατατάσσει ως πρώτο σε μέγεθος στο Μόναχο και ίσως και στον κόσμο!

Χίρσγκαρτεν

Το Χίρσγκαρτεν (Hirschgarten) είναι ένα πάρκο δίπλα σχεδόν στο Νύμφενμπουργκ, δεν ξέρω αν κάποτε ήταν ενωμένα, που μάλλον δεν θα ήταν αφού λέει ότι σαν πάρκο έγινε το 1970. Χιρς στα Γερμανικά είναι τα ελάφια, άρα το πάρκο των ελαφιών, θα μπορούσε να αποδοθεί. μου είχε μιλήσει γι' αυτό ο Σταύρος κάποια στιγμή, όταν πέρυσι φτιάχτηκε ένας σταθμός του προαστιακού στην περιοχή. Αν και το πάρκο εξυπηρετούνταν μια χαρά από τον υπάρχοντα σταθμό στο Λάιμ κι ο καινούριος μάλλον για τους κατοίκους των πολυκατοικιών που χτίζονται εκεί πρέπει να έγινε (δηλ. για να μπορούν να πουλάνε καλύτερα οι κατασκευαστικές εταιρίες). Για το πάρκο αλλά και για το μπίαργκάρτεν που έχει. Κι όσο ήταν ακόμα καλός ο καιρός είπαμε να το επισκεφτούμε. Στην πρώτη φωτογραφία, μια κλεφτή ματιά από τα διπλανά κλάινεσγκάρτεν, τα κηπόσπιτα που υπάρχουν στην περιοχή.

Σχολικά Βιβλία στη Γερμανία

Με ρωτάνε διάφοροι ποιο καθεστώς υπάρχει με τα σχολικά βιβλία εδώ στη Γερμανία. Ιδιαίτερα τώρα, με το χαμό που έγινε φέτος στην Ελλάδα με τα σχολικά βιβλία, που έφτασε η σύμβαση για την προμήθεια του χαρτιού να υπογραφεί λίγες μέρες πριν ανοίξουν τα σχολεία για τους μαθητές (κι αφού ήδη είχαν ανοίξει για τους εκπαιδευτικούς (επί τη ευκαιρία: κάθε χρόνο, το καλοκαίρι τα σχολεία δευτεροβάθμιας είναι ανοικτά και υπάρχουν ένα – δυο καθηγητές σε υπηρεσία. Η επίσημη αιτιολογία είναι για να παραλάβουν τα βιβλία. Φέτος που βιβλία δεν υπήρχαν για να σταλούν, υπήρξε οδηγία από το υπουργείο να μην κάθονται και περιμένουν οι συνάδελφοι; Αλλά αυτό είναι στην πραγματικότητα μόνο πρόσχημα).

Στατιστικά

Είθισται να γράφω για τη Γερμανία. Οι αναφορές στην Ελλάδα είναι συνήθως συγκριτικές. Εδώ έτσι εκεί αλλιώς. Σπάνια να είναι ένα κείμενο αυτόνομο. Απ αυτά τα σπάνια είναι και το σημερινό. Γιατί μπορεί μεν το σώμα να βρίσκεται στη Γερμανία αυτή τη στιγμή, όμως η κινητήρια δύναμη για την παραμονή εδώ - το χρήμα, έρχεται από την Ελλάδα. Κι ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, έχει άμεσο αντίκτυπο στο πώς είμαστε και πώς περνούμε εδώ. Γιατί τα γράφω αυτά; Γιατί χθες δόθηκε στη δημοσιότητα το νέο μισθολόγιο. Και μπορεί προς το παρόν να είναι νομοσχέδιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Η επικύρωση απ' τη βουλή έχει τυπικό χαρακτήρα. Η διάκριση των εξουσιών σε νομοθετική και εκτελεστική είναι μόνο στα χαρτιά, και απλά ταλαιπωρεί μαθητές και φοιτητές στις εξετάσεις.

Φροντιστήρια

Πάλι τα φροντιστήρια είναι το θέμα μας. Βλέπετε εκείνος ο μύθος, ότι φροντιστήρια υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα, μου κάθεται κάπως βαρύς. Στα σχολεία του Μονάχου λοιπόν, κυκλοφορεί το παραπάνω φυλλάδιο. Που πολύ απλά λέει ότι φροντιστηριακά μαθήματα προσφέρει το Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Τι είν' αυτό; Στη Γερμανία είναι διαδεδομένα τα ονομαζόμενα Λαϊκά Πανεπιστήμια (Φόλχκσχοχσούλε - Volkshochschule μερικές φορές λέγονται και σκέτα Φόλχσούλε). Είναι αντίστοιχα με τα ΝΕΛΕ που υπήρχαν κάποτε (και υπάρχουν ακόμα αλλά...) στην Ελλάδα. Προσφέρουν διάφορα είδη επιμόρφωσης. Ας πούμε εκεί μπορείς να μάθεις ξένες γλώσσες αν είσαι Γερμανός ή Γερμανικά αν είσαι ξένος. Ε, μεταξύ άλλων προσφέρουν και φροντιστηριακά μαθήματα, και μάλιστα και για Έλληνες μαθητές. Τα δίδακτρα θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω μάλλον συμβολικά: 60€ το χρόνο!

Συνέπειες Διακοπής Απόσπασης

Σε παλιότερα σημειώματα είχα αναφέρει τι γίνεται όταν φθάνει κανείς στη Γερμανία και ποιες διαδικασίες γίνονται για να ξεκινήσει η διαμονή του, που δεν είναι και λίγες. Αντίστοιχες διαδικασίες ίσως μάλιστα και λίγο περισσότερες, χρειάζονται κι όταν φεύγει. Και πρέπει να τις ξεκινήσει αρκετά νωρίς, μιας και υπάρχουν και συγκεκριμένες προθεσμίες κι αν κάτι δεν γίνει τότε που πρέπει, μετά υπάρχουν προβλήματα (που το καθένα έχει το κόστος του). Μπορεί εγώ να μην την έχω κάνει τη διαδικασία, αλλά φροντίζω να ενημερώνομαι από συναδέλφους που φεύγουν μιας και δεν θ’ αργήσει και για μας ο καιρός. 31 Ιουλίου πρέπει να ξεκουβαλάμε!

Έξοδα Ελληνικών Σχολείων Γερμανίας

Ακούμε πολλές φορές από το Υπουργείο για τα 100 εκατομμύρια που στοιχίζει η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό. Πολλές φορές μου δημιουργήθηκε η απορία αν είναι τόσα, το ποσό μου φαινόταν πάντα τραβηγμένο (προς τα πάνω) έχοντας υπόψη ότι το κόστος των εκπαιδευτικών (σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου) δεν ήταν πάνω από 40 – 45 εκατομμύρια και ξέροντας ότι ένα σχετικά μεγάλο σχολείο είχε έξοδα γύρω στο 1 εκατομμύριο μεν, αλλά τέτοια σχολεία είναι λίγα αφενός, υπάρχουν πολλά μικρότερα που ουσιαστικά δεν έχουν έξοδα αφού φιλοξενούνται δωρεάν σε χώρους που παραχωρούνται είτε απ’ το κράτος υποδοχής είτε από τις κοινότητες ή την εκκλησία κλπ (εκτός κι αν η φιλοξενία ήταν κατ’ όνομα και κάποιοι άλλα έλεγαν κι άλλα ίσχυαν, αλλά και πάλι ευθύνη των αρμοδίων που το επέτρεπαν).

Γιορτή

Αργία σήμερα στη Γερμανία, η επέτειος της επανένωσής της το 1990, τελευταία μέρα του Οκτόμπερφεστ, δεν έχει κανονική δημοσίευση. Άντε να πάμε για καμιά μπίρα. Για σήμερα, κερασμένες μόνο λίγες (ελάχιστες) φωτογραφίες απ' τη γιορτή. Στην πρώτη έχουμε το επίσημο σήμα του φετινού Οκτόμπερφεστ.

Το Συμβούλιο

Ναι, ναι, ναι! Έγινε επιτέλους χθες η συνεδρίαση. Δυο μήνες και βάλε πήρε. Αλλά δέησε κι έφθασε ο καιρός και έγινε. Καθοριστική σε αρκετό βαθμό για μένα αφού έμελλε να κρίνει αν θα περάσει ένας ακόμα χρόνος στο πηγαινέλα Μόναχο – Στουτγάρδη ή αν θα περιοριστώ στου Μονάχου την περιοχή. Αν θα αρχίζω και θα τελειώνω τις διακοπές μου μαζί με τη Μαρία ή ο καθένας θα ‘χει κάτι διαφορετικό (διαφορετικά κρατίδια γαρ). Καθοριστική και γι’ αυτό τούτο το ιστολόγιο, μιας και κυρίως στο τρένο γράφεται. Και δεν ξέρω γιατί, συνήθως είναι το πρωί, καθώς πηγαίνω που υπάρχει η διάθεση και ο οίστρος γραφής. Το μεσημέρι, δεν είναι τόσο παραγωγικό.

Ντόναουσίνγκεν, Τίτιζεε

Το Ντόναουσίνγκεν (Donaueschingen) είναι, όπως έγραφα χθες, το χωριό όπου ενώνονται οι ποταμοί Μπρεγκ και Μπρίγκαχ που μας δίνουν τον Δούναβη (Ντονάου στα Γερμανικά). Θα 'ταν μάλλον άγνωστο αν δεν υπήρχε αυτό το γεγονός. Α! και ότι εκεί υπάρχει και η Ντονάουκβέλε. Εκείνη η τρύπα απ' όπου αναβλύζει νερό κι είναι λέει η πηγή του Δούναβη. Για χάρη όλων αυτών κάναμε μια στάση στο χωριό. Είδαμε και πώς είναι φτιαγμένο, περπατήσαμε και στους δρόμους του για λίγο, χωρίς να πάμε στο μουσείο του Δούναβη. Έχει κι ένα παλάτι, αλλά ούτε κι αυτό το επισκεφθήκαμε.

Πηγές του Δούναβη

Η λεκάνη απορροής του Δούναβη στα όρια της Βάδης Βυρτεμβέργης.

Για τον Δούναβη και τη διαδρομή του έχω ξαναγράψει. Σήμερα θέλω να μιλήσω όμως για τις πηγές του. Ένας λόγος που έκανα το ταξίδι στα Μαύρα Δάση ήταν να δω τις πηγές του Δούναβη. Θέλω λοιπόν να μοιραστώ την εμπειρία αυτή, γιατί για εμπειρία πρόκειται. Κι αυτό γιατί όταν πρόκειται για ένα ποτάμι με το μέγεθος του Δούναβη, περιμένει κανείς πως και οι πηγές του θα είναι εξίσου εντυπωσιακές μ' αυτό.

Εκθέσεις Εμπορικές

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

Σχολεία Βαυαρίας και άλλα

Η επικαιρότητα δεν μ' αφήνει να τελειώσω με το Μαύρο Δάσος. Υπομονή.
Έχω γράψει σε διάφορες περιόδους σχετικά με το εκπαιδευτικό σύστημα της Γερμανίας αφενός και για τα εδώ ελληνικά σχολεία αφετέρου. Όποιος θέλει μπορεί να δει όλα τα σχετικά σημειώματα αν επιλέξει αριστερά την ετικέτα «σχολεία». Επειδή όμως κάτι ειδικότερο με ρώτησαν τις προηγούμενες μέρες σε σχέση με τα σχολεία της Βαυαρίας και επειδή ρίχνοντας μια ματιά σε όσα έγραφα πέρυσι γι’ αυτά είδα πως μάλλον μερικά πράγματα πρέπει να διευκρινιστούν παραπάνω αλλά κι επειδή με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα όλο και περισσότεροι συμπατριώτες παίρνουν (ή ξαναπαίρνουν) το δρόμο για Γερμανία, επανέρχομαι σήμερα.

Η Παρέλαση του Οκτόμπερφεστ

 Με βροχή και αρκετό κρύο έγινε την Κυριακή η μεγάλη παρέλαση "τοπικών ενδυμασιών και τυφεκιοφόρων", όπως λέγεται, του Οκτόμπερφεστ. Η κυρία της φωτογραφίας δεν ξέρω τι μέσον έχει ή τι δείχνει, πάντως ήταν και πέρυσι και φέτος, τόσο στην παρέλαση του Σαββάτου όσο και στης Κυριακής. Κρατώντας ομπρέλα με τα χρώματα της Βαυαρίας δεν έχανε το κέφι της.

Σχολικές Εκδρομές

Έγραφα προχτές για την έναρξη των σχολείων. Είμαστε ήδη στη δεύτερη βδομάδα, ακόμα και στα εδώ ελληνικά έχουν ξεκινήσει μαθήματα. Και καλά, ξέρουμε ότι οι Γερμανοί είναι «προγραμματισμένοι» κάνουν τα πλάνα τους από πολύ νωρίς και τα τηρούνε (στα δικά μας σχολεία ακόμα δεν ξέρουμε τι γίνεται από καθηγητές, καλά, ο φετινός χαμός με τα βιβλία δεν περιγράφεται).

Πρόοδος

Καλή χρονιά για άλλη μια φορά. Βλέπετε χθες έγινε ο αγιασμός στο σχολείο μου. Το σχολείο άνοιξε από την περασμένη Δευτέρα αλλά υπήρχε ούτως ή άλλως πρόβλημα με την έναρξη των μαθημάτων. Γιατί εδώ τα μαθήματα τελειώνουν τέλος Ιουλίου αλλά εγγραφές πότε γίνονται; Κάποιες έγιναν τότε αλλά οι περισσότερες γίνονται αυτές τις μέρες. Παράλληλα με τις εγγραφές γίνονται και οι εξετάσεις των μετεξεταστέων. Δεν ήταν πολλοί. Αλλά η διαδικασία πρέπει να γίνει. Κι είναι δύσκολο να γίνονται παράλληλα και εξετάσεις (κάποιοι συνάδελφοι είναι απασχολημένοι) και εγγραφές (άλλοι συνάδελφοι είναι απασχολημένοι) και μαθήματα.

Μαύρα Δάση

Μαύρα Δάση σύμφωνα με την απόδοση του ποιήματος του Μπέρτολντ Μπρεχτ ή Μέλανας Δρυμός όπως είναι πιο γνωστό ή Σβάρτσβαλντ (Schwarzwald) επί το γερμανικότερο αλλά και Μπλακ Φόρεστ (Black Forest) επί το αγγλικότερο. Αν και, απ' ότι βλέπω, Μαύρο Δάσος υπάρχει και στην Ελλάδα στο Καϊμακτσαλάν, εδώ θα μιλήσω γι' αυτό της Γερμανίας.
Η περιοχή βρίσκεται νότια και δυτικά στο κρατίδιο της Βάδης - Βυρτεμβέργης, προς τα σύνορα με την Γαλλία και την Ελβετία. Είναι προστατευόμενος δρυμός, όπου όμως υπάρχουν αρκετές πόλεις στα όριά του (με μεγαλύτερη το Φράιμπουργκ) και κάποια χωριά μέσα στο δάσος. Εδώ έχουν τις πηγές τους δυο απ' τα μεγαλύτερα ποτάμια της Ευρώπης: ο Δούναβης και ο Ρήνος και βέβαια και πολλά ρέματα και ποταμάκια κυλάνε στις ρεματιές ανάμεσα στο δάσος.

Οκτόμπερφεστ 2011

Με δυο πετυχημένα χτυπήματα ο δήμαρχος του Μονάχου κάρφωσε την κάνουλα στο πρώτο βαρέλι κι αναφωνώντας "O'zapft is" άρχισε το 178ο Οκτόμπερφεστ, αυτό του 2011. Στις 12 η ώρα ακριβώς του Σαββάτου 17/9 ο δήμαρχος (πρέπει να) άνοιξε το βαρέλι κι έξι φωτοβολίδες ανέβηκαν στον ουρανό των λιβαδιών της Θηρεσίας σηματοδοτώντας την έναρξη της "μεγαλύτερης λαϊκής γιορτής του κόσμου" όπως διαφημίζουν το Οκτόμπερφεστ εδώ στο Μόναχο. Με το που ακούστηκε το πρώτο μπαμ ο κόσμος κατέβασε τα σκοινιά και μπήκε στο χώρο που μέχρι εκείνη την ώρα γινόταν η παρέλαση, τα παιχνίδια άρχισαν να δέχονται κόσμο, τα μαγαζάκια με τα φαγώσιμα άρχισαν να πουλάνε και επίσημα (αρκετά απ' αυτά είχαν ξεκινήσει αρκετά πριν) και η ροή της μπίρας ξεκίνησε για να καλύψει τις απαιτήσεις αυτών που συμμετείχαν στη γιορτή.

Λέξεις

Ένα όμορφο ποίημα που ανέφερε κάποιος στο μπλογκ του Ν. Σαραντάκου για το οποίο έχω ξαναγράψει. Μιλάει για τη χρήση των λέξεων. Αφορμή το ότι δεν είναι σωστό να λες μαύρος αλλά έγχρωμος. Όχι ανάπηρος αλλά ΑΜΕΑ. Και πάει λέγοντας. Θέλω να το μοιραστώ.

Μόναχο - Ελλάδα μέσω Ιταλίας

Άποψη της Ανκόνας από το λιμάνι. Ήδη έχουν αρχίσει να σχηματίζονται οι ουρές για το πλοίο της Μινόαν που ήταν προγραμματισμένο για τις 16:30. Και δεν είναι καν μεσημέρι όπως φαίνεται κι από τις σκιές!

Τον περασμένο Σεπτέμβρη έγραφα για τη διαδρομή Ελλάδα - Γερμανία τόσο οδικά (κάτι που το είχα δοκιμάσει και προς τις δυο κατευθύνσεις, τόσο από Ελλάδα όσο και από Γερμανία) και μέσω Ιταλίας (από Ανκόνα) μόνο που αυτή την τελευταία την είχα κάνει μόνο από Ελλάδα. Δηλαδή για την ακρίβεια είχα κάνει το ταξίδι Ανκόνα - Πάτρα πριν αρκετά χρόνια αλλά αφενός ήταν Πάσχα κι έτσι ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα από το καλοκαίρι κι αφετέρου είχα ξεκινήσει από Νίκαια. Το Μόναχο - Ανκόνα - Πάτρα το έκανα φέτος το καλοκαίρι και λέω να γράψω για την εμπειρία αυτή.

Σάλτσμπουργκ 3

Για το κάστρο του Σάλτσμπουργκ λέγαμε τόσες μέρες. Και το είδαμε από μακρυά από διάφορες γωνίες. Καιρός να το δούμε κι από κοντά. Από μέσα. Ας σκαρφαλώσουμε λοιπόν το λόφο.

Σάλτσμπουργκ 2

Συνεχίζω για το Σάλτσμπουργκ με μια μικρή καθυστέρηση. Είπαμε πως Σάλτσμπουργκ πάει να πει κάστρο. Κι ότι το κάστρο εμφανίζεται σε πολλές φωτογραφίες, σε διαφορετικές εποχές. Εδώ είναι χιονισμένο, απ' τη μεγάλη πλατεία με τη σφαίρα. Στεκόμαστε μπροστά στο σκάκι, αν και λόγω εποχής οι σκακιστές απουσιάζουν!

Η Αρχή του Τέλους

Καλή χρονιά. Σήμερα αρχίζει η καινούρια σχολική χρονιά για τα σχολεία της Βάδης Βυρτεμβέργης. Σήμερα είναι η μέρα που πρέπει να πάω στο σχολείο μου στη Στουτγάρδη. Γιατί ακόμα ανήκω εκεί, παρόλο που έκανα αίτηση τον Ιούλιο να μετακινηθώ στο Μόναχο όπου (σύμφωνα με την τότε ανακοίνωση) υπήρχαν 2 κενά. Η οργάνωση του υπουργείου μας οδήγησε σε επ’ αόριστον αναβολή της συνεδρίασης του συμβουλίου και κατ’ επέκταση στην επ’ αόριστον αναβολή της μετακίνησής μου.

ΔΕΝ θέλω να δω τον πάπα

Και γιατί να θέλω; Αυτός στα δικά του, εγώ στα δικά μου, κανένα πρόβλημα. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ο ένας μπλέκεται στο δρόμο του άλλου. Κι εκεί αρχίζει να ισχύει το δίκαιο του ισχυροτέρου. Και ποιος είναι ο ισχυρότερος στην περίπτωσή μας; Μα ποιος άλλος; Εγώ; Σίγουρα όχι. Κι έτσι εγώ την πληρώνω. Και εξηγούμαι:

Σάλτσμπουργκ

Το Σάλτσμπουργκ (Salzburg) λοιπόν. Που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Μόναχο και μπορείς να το επισκεφτείς και με Μπάγιερν τίκετ, με το τοπικό τρένο, σε δυο ώρες περίπου. Και που το έχω επισκεφτεί τρεις - τέσσερις φορές και προγραμματίζω να το επισκεφτώ και πάλι. Που είναι πανέμορφο όλες τις εποχές (έχω πάει φθινόπωρο, Χριστούγεννα και άνοιξη). Που δεν σκέφτηκα να γράψω γι' αυτό, τόσο οικείο μου φαίνεται, αλλά και που όταν το αποφάσισα δεν πρόλαβα πριν τις διακοπές. Ελπίζω να το καταφέρω, βρήκα πατέντα... Το Σάλτσμπουργκ λοιπόν, που σημαίνει το κάστρο του αλατιού. Και το κάστρο αυτό που δεσπόζει πάνω από την πόλη επιβλητικότατο θα εμφανίζεται σε όλα τα σημειώματα. Το Σάλτσμπουργκ είναι χτισμένο στις όχθες του Ζάλτσαχ, παραπόταμου του Δούναβη, που σε μεγάλο μέρος του αποτελεί το σύνορο μεταξύ Αυστρίας και Γερμανίας.

Κρακοβία, το Κάστρο

Πάνω από την Κρακοβία δεσπόζει το κάστρο του Βάβελ, το κάστρο που έμεναν οι βασιλιάδες της Πολωνίας όταν η πρωτεύουσα της χώρας βρισκόταν εδώ. Ίσως το δεσπόζει είναι λίγο υπερβολικό μιας και δεν φαίνεται απ' όλη την πόλη. Φαίνεται από τα μέρη που υπάρχει άνοιγμα και κυρίως όταν περνάς τον ποταμό Βιστούλα, γιατί αν δεν σας το είπα και από την Κρακοβία περνάει ο ποταμός αυτός στη διαδρομή του από τα όρη Τάτρα, στα σύνορα με την Ουγγαρία, προς τη Βαλτική θάλασσα.

Κρακοβία, Θρησκευτική

Στην κεντρική πλατεία η Μαρία κι ο ναός της Μαρίας. Εντυπωσιακός, με τους τεράστιους ανισοϋψείς  πύργους του. Οι Πολωνοί είναι βαθιά θρησκευόμενοι (καθολικοί) όπως έγραφα τις προάλλες με αφορμή τη Βαρσοβία. Ε, εδώ στην Κρακοβία αυτό φαίνεται πολύ περισσότερο. Στο κέντρο υπάρχουν μοναστήρια Φραγκισκανών και Δομινικανών μοναχών και νομίζω και Καρμελιτών (τι διαφορές έχουν δεν το ξέρω), υπάρχουν δεν ξέρω κι εγώ πόσες εκκλησίες (έχασα το λογαριασμό, κάποιες είναι η μια δίπλα στην άλλη, αλλά και στο κέντρο του Μονάχου το έχω δει το έργο) και βέβαια είναι περήφανοι που ο αρχιεπίσκοπος της Κρακοβίας Κάρολος Βοϊτίλα έγινε ο πρώτος Πολωνός Πάπας (εντελώς συμπτωματικά και αξιοκρατικά και θεόπνευστα, χωρίς σκοπιμότητες και ανθρώπινες μικρότητες). Και τον τιμούν σαν Άγιο χωρίς να περιμένουν να τον αναγνωρίσει ως τέτοιον η επίσημη Καθολική Εκκλησία (είναι πάντως σε καλό δρόμο, αλλά ο Μοναχέζος διάδοχός του περιμένει να περάσει και λίγο ο καιρός, αλλά έχουν γίνει βήματα προς την κατεύθυνση αυτή).

Κρακοβία, των Εβραίων

Στην Κρακοβία οι Εβραίοι ήταν συγκεντρωμένοι στη συνοικία Καζιμίερζ. Ήταν η συνοικία που μετατράπηκε σε γκέτο. Κι έμεναν πολλές χιλιάδες πριν τον Β'΄παγκόσμιο πόλεμο ενώ σήμερα έχουν μείνει μόνο καμιά 100αριά άτομα. Σε αντίθεση με την Βαρσοβία όμως εδώ τα ίχνη τους είναι πλήρως ορατά. Η ιστορία τους αξιοποιημένη τουριστικά. Στη βόλτα που σου κάνουν στα τουριστικά αξιοθέατα περιλαμβάνονται οπωσδήποτε μερικές στάσεις στη γειτονιά όπου υπάρχουν εννιά (9!) συναγωγές, αρκετές απ' τις οποίες σε λειτουργία!

Καλή Χρονιά

Καλή χρονιά; Μα Σεπτέμβριος είναι. Τι καλή χρονιά λέω εγώ; Σήμερα ανοίγουν τα σχολεία. Παρά τους τίτλους των εφημερίδων πως τα σχολεία ανοίγουν στις 11 (κι επειδή φέτος είναι Κυριακή στις 12) του μήνα, στην πραγματικότητα τα σχολεία ανοίγουν σήμερα για μας τους εκπαιδευτικούς. Στις 11 ανοίγουν για τους μαθητές.

Καλή χρονιά λοιπόν σ' όλους τους εκπαιδευτικούς. Κι ειδικά γι' αυτή τη σχολική χρονιά η ευχή μας χρειάζεται περισσότερο...

Κρακοβία

Η Κρακοβία (Krakow) είναι η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Πολωνίας, με πλούσια ιστορία καθώς παλιότερα υπήρξε πρωτεύουσα της χώρας πριν την Βαρσοβία. Η περιοχή έτσι κι αλλιώς αποκαλείται από τους Πολωνούς "Μικρή Πολωνία" (Mala Polska) και θεωρείται η κοιτίδα της Πολωνίας. Στην πάνω φωτογραφία η κλειστή αγορά που υπάρχει στο κέντρο της τεράστιας κεντρικής πλατείας της πόλης. Μου θύμισε τις αντίστοιχες κλειστές αγορές που υπάρχουν ας πούμε στην Τουρκία (όπως το Καπαλί Τσαρσί), αν και παρόμοια είχα δει και στη Φινλανδία (αλλά μήπως και η κεντρική αγορά στην Αθηνάς ή η Μοδιάνο στη Θεσσαλονίκη παρόμοιες δεν είναι;).

Γλυπτά από Αλάτι

Κοντά στην Κρακοβία υπήρχαν τα αλατωρυχεία της Βιέλιτσκα (Wieliczka). Η ύπαρξη αλατωρυχείων ήταν εξαιρετικά σημαντική, ειδικά τις παλιότερες εποχές, για τις περιοχές που βρίσκονταν μακρυά απ' τη θάλασσα. Κι αυτό γιατί το αλάτι το χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι όχι μόνο για να κάνουν πιο νόστιμα τα φαγητά τους αλλά και για να τα διατηρούν. Η τιμή του ίδια με του χρυσού. Στα αλατωρυχεία της Βιέλιτσκα εκτός απ' το να βγάζουν το αλάτι απ' τη γη οι αλατωρύχοι έφτιαξαν και εξαιρετικά γλυπτά. Και σήμερα το αλατωρυχείο λειτουργεί κάτι σαν μουσείο ας πούμε. Το επισκέπτεσαι για να δεις τόσο το πώς ήταν ένα αλατωρυχείο όσο και για τις κατασκευές από αλάτι που υπάρχουν εκεί. Υπάρχουν ας πούμε τρεις εκκλησίες φτιαγμένες στα έγκατα της γης. Στην πάνω φωτογραφία φαίνεται η μεγάλη τους που αποτελεί και το καύχημά τους και η οποία λειτουργεί κι αν κάποιος θέλει μπορεί να κάνει και το γάμο του εδώ, αν και θα του κοστίσει λιγάκι. Τα πάντα είναι φτιαγμένα από αλάτι (άντε και ξύλο κάπου). Ας πούμε οι πολυέλαιοι, τα αγάλματα, τα πλακάκια στο δάπεδο κλπ.

Βαρσοβία, Συγκοινωνίες

Στην Πολωνία, όπως σ' όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι αναπτυγμένο. Η Βαρσοβία έχει τρεις βασικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς. Αυτός της φωτογραφίας θεωρείται ο κεντρικός (γιατί βρίσκεται στο κέντρο της πόλης κι όχι λόγω μεγέθους). Το κακό είναι, όπως έγραφα και προχθές, πως για να πας μέχρι το σταθμό του μετρό πρέπει να περπατήσεις αρκετά.